Terug naar de leerschool van dit leven”

  · 

Eens, nu al lang geleden,

toen ik nog in de geestelijke wereld leefde, was het moment

daar waarop ik er vol bewust voor koos om weer naar de aarde

te gaan. Ik zag het vele in mij dat nog onvolmaakt was en dat

mij ontbrak om de liefde van God in alle zuiverheid door mijn

hart heen te laten schijnen. Ik zag, hoeveel ik nog moest leren

om liefde te worden, alleen maar liefde.

Ik zag ook, hoezeer de Engelen hoopten dat ik de moed zou opbrengen om te gaan.

Toen, op dat moment, oog in oog met mijn onvolkomenheid, ontwaakte in mij een diep verlangen om naar de aarde te gaan

om daar te werken aan mijzelf, aan mijn geestelijke groeien

aan het ontwikkelen van mijn liefdesvermogen.

Gedreven door dat verlangen ging ik op weg.

Ik maakte een blauwdruk van het nieuwe lichaam dat mij

op aarde bekleden zou, een lichaam dat volmaakt zou passen

bij de lessen die ik leren wilde.

Schouwend in de toekomst zag ik die lange rij van voorouders

uit wie ik geboren zou worden. Ik zag de ouders die mij mijn lichaam zouden schenken en het aardse leven zouden binnen leiden. Ik zag de liefde die zij mij wilden geven. Ook zag ik de lessen die ik aan en door hen leren zou.

Toen ging ik op weg langs de kleurrijke planeten die mij tot wegwijzers waren. Ik voegde uit alle astrale krachten een

nieuw lichaam samen. Van de aartsengel van het volk waartoe

ik zou behoren, kreeg ik een nieuw etherisch lichaam.

Toen zag ik schouwend voor mij hoe mijn ouders samenkwamen

en mijn nieuwe lichaam verwekten.

Vol vreugde werkte ik met al mijn liefde op hen in.

Vanaf het eerste begin vormde de kiem van mijn nieuwe lichaam zich geheel volgens de blauwdruk die ik gemaakt had.

In diezelfde tijd werd mijn bewustzijn vager en droomachtiger,

als die van een baby.

Toen mijn fysieke lichaam eindelijk geboren werd, moest ik

al mijn geestkracht aanwenden om thuis te raken op aarde.

Zo begon de leerschool van dit leven.

Zo werd ik mens.

Hans Stol