naar de geboorte van de Christus in ons.”
De eerste stap:
De dood is geen einde
Weet jouw hart al,
dat de dood geen einde is,
maar slechts een nieuw begin?
Weet je dat echte liefde eeuwig is
en levend blijft, ook al leef jij hier
en de ander daar, aan de overkant?
Kun je de blijvende band ervaren
die ons blijft verbinden,
ook al staat de dood
tussen beiden in?
De dood is meer dan dood alleen,
naar zijn wezen is het een geboorte,
een geboorte in het land van licht.
En daar, in dat land,
zien wij elkaar terug,
wanneer ook voor ons
de tijd gekomen is
de aarde los te laten,
het nieuwe leven tegemoet.
Vrees dan de dood niet:
voorbij de dood wacht
ons eigenlijke thuis,
vrede, liefde en geborgenheid;
daar wacht ons,
wie ons zijn voorgegaan,
daar wacht ons God.
Hans Stolp
“De zeven stappen op weg naar
de geboorte van de Christus in ons”
De tweede stap: Loslaten
Loslaten wat je lief en dierbaar is,
loslaten naar wie je hart uitging,
je doet het niet ineens.
Het is als het gaan van een lange, lange weg.
Een weg, geplaveid met herinneringen, met
beelden van weleer, met emoties, diep en scherp.
Al gaande ga je stap voor stap zien, hoe het was,
ècht was.
Je leert zien voorbij de buitenkant,
je ziet het verborgen patroon, het hoe, waarom.
Je ziet wat de ander toen bewoog,
je ziet, wat je toen, in het verleden niet kon zien,
omdat je er nog middenin stond,
deel was van het geheel.
Maar nu bij elke stap de afstand groeit,
nu ga je zien, begrijpen, aanvaarden.
Zo groeit het inzicht in wat was.
En pas wanneer je alles hebt gezien en doorvoeld,
wanneer je hebt begrepen hoe het was, ècht was,
wanneer de tranen zijn gegaan, pas dán, eindelijk dan,
kun je de deur van het verleden sluiten
en ben je vrij en open voor wat al zolang
naar je toe wil komen: een nieuwe toekomst.’
De derde stap: ‘Verwondering’
Kijk hoe je leven ging: je ziet de donkere tijden,
de verwarring, het verdriet.
Maar je ziet óók, daarachter en daaronder,
hoe je heel je leven werd geleid, behoed?
Zie je dat alles, maar dan ook álles
wat er toe bijdroeg, om jou tot inzicht,
overgave en tot wéten te leiden?
Zie je, dat niets in jouw leven zinloos was?
Kun je al kijken met verwondering?
Kun je al zien: de onafgebroken zorg
en liefde die er altijd was,
ook toen je dat zelf niet kon zien
en niet kon voelen?
Verwondering; waar dát in ons opbloeit,
daar komt de Geest zelf aan het licht,
daar wordt Christus in ons geboren.
De vierde stap: ‘De ontdekking van het hoger zelf’
Er is een plek van binnen,
niet gezien en niet gehoord,
die niemand kent dan jij alleen.
Een plek waar stilte heerst, een heiligdom.
Slechts ongeschoeid, op blote voeten,
je handen leeg, het hart geschoond,
mag je hem betreden.
Er is een plek van binnen,
die je geeft wat je niet zoekt,
die je vinden laat, wat ongeweten
eens verloren was geraakt.
Wie klopt in onbevangenheid
zal mogen binnengaan.
Er is een plek van binnen,
niet gezien en niet gehoord,
waar leven is en licht,
waar alle schijn verbleekt,
versterft tot overblijft wat echt is:
dat zuivere begin dat was en is
en tot in eeuwigheid zal blijven:
god in God.
Er is een plek van binnen,
niet gezien en niet gehoord.
Wie klopt zal worden toegelaten,
zal zien het stralende gelaat van hem
die ons bewoont, de innerlijke Christus.
De vijfde stap: Ervaar de kracht van het gebed
U, die de Meester van mijn hart bent,
U, die weet wat in het verborgene in mij omgaat,
U, die mijn verdriet kent, de vragen van mijn hart,
wees voor mij een stille, levende kracht.
U, die onze herder bent, het licht in onze nacht,
U, die weet wat het leven ons doen kan,
omdat U zelf de beker van het leven tot op de
bodem leeggedronken hebt, wees ons nabij,
hoed ons op onze weg door het leven.
U, die louter liefde bent,
laat de Geest ons mogen omvormen tot liefde.
Leer ons kwetsbaar en aanraakbaar te zijn
Leer ons luisteren in de stilte, opdat wij
die stille stem gaan verstaan
en ons herinneren wie wij zijn:
uit God geboren, onderweg naar hem toe.
De zesde stap: Christus begint door ons heen te spreken
Hoe meer mijn ego tot rust komt
en hoe meer ik van mijn woede,
wrok en verdriet bevrijd raak,
hoe meer mijn ego
tot transparante omhulling van U,
de Christus in mij, wordt.
Ik voel: hoe meer U groeit in mij,
hoe meer mijn woorden
aan zeggingskracht winnen.
Spreek en klink door mij heen,
laat Uw liefde door mij heen mogen stralen
en zegenend mogen inwerken op alles wat leeft.
Maak mij zo tot Uw stem,
Uw woord, Uw licht, Uw vrede.
Maak mij tot Uw kanaal op aarde.
De zevende stap: De wederkomst
Durf vér te kijken,
durf te zien wat komen gaat.
Reeds schemert door de wolken
de glans van een nabijheid,
onvoorwaardelijk ons toegewend.
Wie zich in eenvoud en waarachtigheid
daarvoor openstelt zal het hoge licht zien
dat Hij vooruit werpt bij Zijn komst.
Durf vér te zien en weet
het donker in je leven
heeft niet het laatste woord.
Als het licht komt, sterft het donker
als het licht van Hem tot ons komt
Alle reacties:
281281