Eenzaamheid II

Leven bij de dag.

Dat is al zwaar genoeg.

Want elke dag heeft genoeg

aan zijn eigen duisternis.

Laat de toekomst open,

die ligt ongrijpbaar

verborgen achter de horizon.

Alleen. Stilte die je omhult.

Je kunt proberen die te ontlopen

door je in je werk te storten.

Het helpt nooit echt,

want is slechts uitstel.

De stilte wil gehoord worden

en beluisterd.

Want alleen dan

zal je ontdekken dat de stilte spreekt.

Tot jou.

En dan, als je eindelijk

haar taal begint te verstaan,

onthult zich in je ziel

een hoger, dieper weten.

Een weten, groter dan alles

waartoe het denken in staat is,

een weten dat uitzicht biedt

op een wereld die groter is

dan de aardse werkelijkheid.

Aanvaard de eenzaamheid,

luister naar de stilte

en voel hoe levende krachten van liefde

je beginnen te omhullen en verwarmen.

Krachten van liefde

die al die tijd gewacht hebben,

net zolang tot je hen bewust zou worden

en zij jou mochten omhullen.

Aanvaard de eenzaamheid.

Luister naar de stilte,

leef van de levende liefde

die je ongezien omhult,

let op de antwoorden

op al je vragen

die nu in je hart geboren worden en besef:

ik zag de eenzaamheid als mijn vijand,

maar nu zie ik hoe zij mij tot zegen werd.

Hans Stolp