Toen de aartsengel Michaël in een woordenwisseling met de duivel twistte om het lichaam van Mozes, waagde hij het niet over diens lasterlijke taal een oordeel te vellen, maar hij zei: de Heer moge u bestraffen!
Het is een merkwaardige Bijbeltekst. Want waarom maken Michaël en Lucifer (de esoterische naam voor de duivel) eigenlijk ruzie?
Om het dode lichaam van Mozes. Maar wat moet je nu met zo´n dood lichaam? Is dat zo´n hoog oplopend conflict waard? Want dat het hoog oploopt, maakt de tekst wel duidelijk: Michaël zou het liefste Lucifer willen vervloeken. En een vervloeking hield in die tijd niet slechts een paar woorden in, maar betekende een daadwerkelijke vernietiging van Lucifer.
De ruzie gaat echter niet over het dode fysieke lichaam van Mozes, maar om zijn etherische lichaam, een van zijn beide geestelijke lichamen. (Zie voor een toelichting op de diverse lichamen van de mens mijn boek Jezus van Nazareth). Immers, na onze dood, als we ons fysieke lichaam hebben losgelaten, leggen we vervolgens ook ons etherische lichaam af en daarna ons astrale lichaam. Deze beide lichamen vallen vervolgens uiteen – net als ons fysieke lichaam – en keren terug tot de stof, waaruit ze eens genomen zijn: ons fysieke lichaam wordt tot aarde, ons etherische lichaam wordt tot etherische stof en ons astrale lichaam tot astrale stof.[1]
Bij Mozes ligt dat echter anders: hij is een van de grootste ingewijden en met zijn inwijdingskrachten heeft hij zijn beide geestelijke lichamen zo omgevormd dat deze niet vergingen na zijn dood, maar intact bleven. Daardoor gebeurde het dat het etherische lichaam van Mozes na zijn dood rond bleef zweven in de etherische wereld. Daar werd het – dankzij de hoge lichtkrachten die het bevatte – tot een bron van inspiratie voor de mensen op aarde: allerlei helpende krachten gingen ervan uit naar de mensen op aarde toe. Het was als een ster die de mensen verlichtte bij hun weg op aarde.
Daar kwam nog dit bij: Mozes had een heel bijzonder etherisch lichaam. Het was hem namelijk geschonken door de grote ingewijde Zarathoestra die omstreeks 5000 voor Christus de grondlegger was van de Perzische religie waarvan ook nu nog steeds sporen te vinden zijn in het Zoroastrianisme.
Zarathoestra was een bijzonder mens die met kop en schouder boven de andere mensen uitstak. Hij was een directe leerling van de heilige Rishi´s die de overlevenden van Atlantis naar (het huidige) India hadden gebracht en daar een heel nieuwe cultuur hadden gegrondvest.[2] Deze Zarathoestra had zijn beide geestelijke lichamen na zijn dood afgestaan: zijn etherische lichaam schonk hij (in latere tijd) aan Mozes en zijn astrale lichaam aan Hermes Trismegistos, de grote Egyptische ingewijde. Op die manier kon zijn inspiratie direct doorwerken in de Joodse en in de Egyptische cultuur.
Het was dus wel een heel bijzonder etherisch lichaam dat Mozes na zijn dood in de etherische wereld achterliet: het bevatte zowel de hoge geestelijke krachten van Zarathoestra, als die van hemzelf. Daardoor kon dit etherisch lichaam tot een grootse bron van licht, van inspiratie en van inzicht voor de mensen worden.
Maar waarom wilde Lucifer, de duivel, dit lichaam zo graag hebben? Omdat hij zich dan in dit etherische lichaam aan de mensen op aarde zou kunnen manifesteren. En als hij zich dan met behulp van dit etherische lichaam als een lichtgestalte aan de mensen zou manifesteren, zou dat de mensen die hem waarnamen, een diep gevoel van geluk geven: hij zou hen immers in een stralend licht (het licht van Zarathoestra en van Mozes) verschijnen. Daardoor zouden de mensen natuurlijk meteen in hem geloven en hem aanbidden. Het was een geniale manier en een geniaal plan van Lucifer om de mensen op die manier aan zich te binden.
Hoezeer dit alles ons ook verbazen kan, toch is het eigenlijk niet zo vreemd. Want tot op de dag van vandaag is vrij algemeen bekend gebleven, dat de duivel zich aan de mensen kan voordoen als een engel van licht. We hebben er echter nooit over nagedacht hoe hij dat dan wel zou kunnen doen (hij is immers zelf de belichaming van donkere krachten) en hoe hij ons dan zou kunnen misleiden. De tekst uit de brief van Judas licht een klein tipje van de sluier op. Want om ons te kunnen misleiden en als een lichtgestalte aan ons te kunnen verschijnen, heeft de duivel natuurlijk een vermomming nodig: de omhulling van een stralend etherisch lichaam van een grote ingewijde. Alleen met behulp van een dergelijk lichaam zou hij ons op een dwaalspoor kunnen brengen en ons kunnen misleiden.
Nu was er nauwelijks een etherisch lichaam te bedenken dat meer lichtkracht bezat en meer ontroering teweeg bracht in de mensenharten dan het etherisch lichaam van Mozes. Daarom wilde Lucifer zo graag de beschikking krijgen over dat etherische lichaam van Mozes en had hij er een conflict met Michaël voor over.
En waarom werd Michaël zo boos? Omdat Michaël de grote wegbereider is van Christus. In deze tijd verschijnt Christus aan steeds meer mensen vanuit de etherische wereld als een stralende lichtgestalte. Zijn verschijningen zijn een uiterlijk teken van iets innerlijks: dat de Christus nu in ons hart geboren wil worden als ons hoger zelf. Maar Lucifer wil natuurlijk helemaal niet dat de Christuskracht in onze harten geboren wordt: dan raakt hij zijn invloed op ons kwijt. Via ons ego kan hij ons namelijk gemakkelijk manipuleren, en wel via onze angsten, teleurstellingen, agressie en ga zo maar door. Maar als ons hoger zelf, onze innerlijke Christuskracht geboren wordt, raakt hij zijn invloed op ons kwijt, omdat ons hoger zelf niet vatbaar is voor de machinaties van Lucifer en diens donkere krachten. Ter illustratie: de gebeurtenis in Alphen aan de Rijn is alleen maar mogelijk doordat Lucifer (samen met Ahriman) de kans kreeg heel direct op de schutter in te werken en door hem heen te werken.
Om dat dreigende verlies van zijn invloed op ons tegen te gaan, zocht Lucifer natuurlijk naar de beste manier om de geboorte van Christus in ons hart en zijn verschijning aan ons te verstoren. En hoe kan hij dat beter doen dan door zelf als een lichtgestalte te verschijnen, vol licht en liefdeskracht? Hoe kan hij dat beter doen dan door op een zelfde manier als Christus te verschijnen?
Wie dit alles overdenkt, begrijpt, waarom het conflict tussen Michaël en Lucifer over het etherisch lichaam van Mozes zo hoog kon oplopen! Maar, zoals dat zo vaak in de bijbel gebeurt, zulke ingrijpende gebeurtenissen als dit conflict worden alleen maar met een paar woorden aangeduid, haast tussen neus en lippen door. Ze zijn bedoeld voor degenen die oren hebben om te horen en ogen om te zien wat er in deze tijd écht gaande is. Maar wie het niet kan begrijpen, die leest er gewoon overheen, zoals de theologie dat nu bijvoorbeeld al eeuwenlang doet. Maar het stáát er wel in de brief van Judas, al is het maar met een paar woorden waar je zo aan voorbij leest. Met opzet staat het er zo kort en bondig. Want op deze manier lezen de mensen die het niet begrijpen kunnen er over heen en ergeren ze zich niet aan wat velen van hen maar onzinnig en onbegrijpelijk zullen vinden. Maar ook al is het kort en bondig, het staat er wel! En eens komt de tijd – en ik denk dat het onze tijd is – waarin steeds meer mensen ziende en horende zullen worden en op zoek zullen gaan naar de verborgen geheimen in de bijbel om zo tot een dieper inzicht in het geheim van onze tijd te komen.
[1] Dat geldt echter niet voor dat deel van ons etherische en astrale lichaam dat wij zelf met behulp van onze Christuskracht ofwel de kracht van ons hoger zelf hebben omgevormd en ons eigen hebben gemaakt: dat gedeelte van die lichamen vergaat niet, maar blijft bestaan.
[2] Het was ook deze Zarathoestra die later incarneerde in het kind Jezus, over wie het Evangelie van Mattheus vertelt.