Al eeuwenlang zit de theologie in haar maag met het feit
dat het Evangelie van Mattheus hele andere verhalen
over Jezus vertelt dan het Evangelie van Lukas.
Die verhalen spreken elkaar zelfs in heel wat opzichten
tegen.
Zo is het kind Jezus in het Mattheus evangelie geboren
vóór de dood van koning Herodes, en het kind in Lukas
eerst ná de dood van Herodes.
Zo zijn er veel meer gegevens in de beide evangeliën
die elkaar grondig tegenspreken. Hoe is dat nu toch
mogelijk? De theologen kwamen er in de voorbije
eeuwen niet uit en laten dit probleem tegenwoordig
dan ook maar links liggen: niemand weet het immers
op te lossen?
De esoterische traditie leert ons echter, dat waar zich
in de heilige teksten zoals de bijbel tegenstrijdigheden
voordoen die zich maar niet laten oplossen, er een
esoterisch geheim achter die tegenstrijdigheden
verborgen ligt.
In dit geval het feit dat er 2000 jaar geleden niet één
Jezus in Bethlehem geboren werd, maar dat er twee
kinderen met die naam geboren werden.
Het kind uit Mattheus stamt van Abraham af en is
een incarnatie van Zarathustra: het beschikte daarom
over alle belangrijke aardse kennis en aardse wijsheid.
Het kind uit Lukas daarentegen was nooit eerder
geïncarneerd en was één en al liefde, tederheid en
kwetsbaarheid, het was een hemels kind.
Hoe is het verder met die kinderen gegaan?
En welk van die twee werd degene die op dertigjarige
leeftijd de Christusgeest in zich op mocht nemen en
naar de aarde dragen? Welk kind was degene die
stierf aan het kruis en die weer opstond aan de dood?
Het geheim van Jezus die de Christus werd, blijkt
zoveel groter te zijn dan we ons ooit gerealiseerd
hebben.
Maar als je er wat langer bij stil staat, realiseer je
je al gauw dat dat eigenlijk ook heel logisch is:
in hem kwam immers de allerhoogste (!) goddelijke
Geest van de liefde, de Christusgeest naar de aarde.
Op deze bijzondere themadag verbinden wij ons
met een open hart met dit grootse geheim en
overdenken stap voor stap de verschillende facetten
van dit geheim.
Aanbevolen voor allen die de moed hebben
om anders en nieuw te denken!
deel II
Hoe de goddelijke liefde op aarde geboren werd
Ter overweging vooraf…
Johannes 21 : 25: Er zijn ook vele andere dingen die Jezus
volbracht heeft. Als die een voor een beschreven zouden
worden, dan zou de wereld de boeken niet kunnen bevatten
die te schrijven waren.
Volgens Hebreeën 10 : 5 zegt de Christus tegen God:
Gij hebt mij een lichaam bereid…
Jacob Böhme zegt dat het geheim van de mens Jezus
nóg moeilijker te begrijpen is dan het geheim van de Christus.
De twee Evangeliën, Mattheus en Lucas, vertellen over de
geboorte van de mens Jezus, de twee andere Evangeliën,
Marcus en Johannes, vertellen alleen over de geboorte
van de Christus in de mens Jezus bij de doop in de Jordaan.
Waarom moest dit geheim zolang geheim blijven?
Omdat het alleen te begrijpen is wanneer je een innerlijk
gevoel voor de geestelijke wereld hebt ontwikkeld en
inzicht hebt in de wetten van karma en reïncarnatie.
2. Het gaat om een oud geheim.
In 1909 bracht Rudolf Steiner het weer in de openbaarheid.
Maar terugkijkend zien we dat Leonardo da Vinci het
geheim van de twee Jezuskinderen al kende, net als Rafaël
en Michelangelo bijvoorbeeld.
Ook was het bij de Essenen -Dode Zeerollen, 1947- nog
bekend: ze spreken over een koninklijke Messias die komen
moet en een priesterlijke Messias.
Daarnaast blijkt dit geheim ook bekend in het vroege
christendom -Nag Hammadi, 1945- zie ook de kerkvader
Hippolytus; later echter ging het ondergronds, omdat het
door de kerk tot verboden kennis werd verklaard.
Ook wordt verteld dat er behalve deze twee Messiassen in
die tijd ook een grote profeet zal opstaan; in deze profetie
herkennen we Johannes de Doper.
Zelfs wordt in het apocriefe Evangelie van de Egyptenaren
verteld dat het heil in de wereld zal komen als de twee één
worden.
Er waren overigens niet alleen twee Jezuskinderen en een
grote profeet, Johannes de Doper, maar ook twee moeders
die beide Maria genoemd werden: de moeder der aardse
wijsheid en de moeder der hemelse liefde.
3. Opvallende verschillen tussen Mattheus en Lukas.
Het verschil tussen het Mattheuskind en het Lukaskind:
het kan haast niet anders dan dat het twee verschillende
kinderen zijn. Ze hebben verschillende stambomen;
in de stamboom in Mattheus staan 15 (!) koningen
genoemd, in de stamboom in Lukas slechts één.
Bovendien gaat de Matheus-stamboom terug tot Abraham,
de Lukas-stamboom daarentegen tot Adam.
Ze hebben een verschillende grootvader: Mattheus: Jakob,
Lukas: Eli.
De woonplaats is verschillend: de Mattheus-familie woont
in Bethlehem, de geboorteplaats van koning David,
de Lukas-familie woont in Nazareth, een nederzetting,
vergelijkbaar met een klooster, van de Essenen.
De vaders zijn totaal verschillend: de Mattheus-vader Jozef
is een ongekroonde koning, een sterkte figuur die steeds de
leiding neemt en tot drie keer in zijn droom berichten krijgt
van een engel. De Lukas-vader is een onopvallende figuur,
een timmerman; hij komt uit de eenvoudige burgerij en
speelt nauwelijks een rol.
In Mattheus staan koningen centraal; het Mattheus-kind is
dan ook een koningskind. In Lukas staan de tempel en de
priesters centraal; het Lukas-kind wordt dan ook wel een
priesterkind genoemd.
Mattheus vertelt over de drie koningen, de vlucht naar
Egypte en de kindermoord door koning Herodes.
Lukas vertelt over de herders, de besnijdenis en opdracht
in de tempel en de reactie van Anna en Simeon.
Het Mattheus-kind is geboren vóór de dood van koning
Herodes, het Lukas-kind ná de dood van koning Herodes.
Het Mattheus-kind heet ook wel het koningskind of het
Salomonische kind. Het Lukas-kind heet wel het priesterkind,
het herderskind of het Nathanische kind.
Conclusie:
Het lijkt in het Evangelie van Mattheus en dat van Lukas om
twee totaal verschillende kinderen te gaan.
4. Het verhaal van het koningskind Jezus
Het Mattheuskind of het Salomonische kind.
Vader Jozef, de ongekroonde koning van Israël, stond
in nauw contact met de priesters in Jeruzalem.
Deze wisten dat de Messias spoedig komen zou en geloofden
dat deze Messias een telg zou zijn uit het huis van David, en
dus een kind van Jozef moest zijn. Vaak herinnerden zij Jozef
aan de tekst uit het Oud-Testamentische boek Micha:
Uit u zal de leidsman voortkomen die mijn volk Israël hoeden
zal.
Omdat Jozef een oudere man was, een weduwnaar, regelden
de priesters een nieuw huwelijk voor hem: zij kozen
de tempelmaagd Maria uit als zijn toekomstige vrouw.
Maria was de dochter van Joachim en Anna: een kinderloos
echtpaar van voorname afkomst dat op hoge leeftijd als
door een wonder alsnog een kind kreeg: Maria.
Zij was een bijzonder kind: zelfstandig en wijs.
Bovendien had ze een regelmatige omgang met engelen
die haar voedende krachten gaven, zodat ze tijdenlang
zonder lichamelijk voedsel leven kon.
Kortom: Maria was ‘een oude ziel’, waarschijnlijk zelfs de
oudste: ze was een reïncarnatie van Eva!
Op vijftienjarige leeftijd wordt ze uitgekozen als bruid voor
de veel oudere Jozef, en het huwelijk wordt door de
priesters in de tempel voltrokken op een traditionele manier:
in een andere staat van bewustzijn.
Hun zoon, Jezus, wordt geboren in Bethlehem, waar zij al snel bezoek krijgen van drie priesterkoningen uit het Oosten, die
in hun zoon een reïncarnatie van Zarathoestra of Zoroaster
zijn gezin naar Egypte, waar ze jarenlang wonen in Heliopolis.
Pas lang na de dood van Herodes keren ze terug naar Israël,
maar trekken zich terug in Nazareth om in stilte, onopvallend
te kunnen leven.
Daar, in Nazareth, ontmoeten ze het andere gezin: de Jozef,
Maria en Jezus van het Lukas evangelie.
5. Het verhaal van het priesterkind Jezus…
Het Lukaskind, het herderskind of het Nathanische kind
genoemd.
In Nazareth, in de gemeenschap van de Essenen, leven een
zekere Jozef en Maria -haar geheime naam was waarschijnlijk Sophia- als leken. Centraal in de leefwijze van de Essenen
stonden eenvoud, dienstbaarheid, bescheidenheid, het
bewaren van onschuld en kinderlijkheid.
Maria straalde dat alles uit: ze was een engelachtig wezen,
zuiver, onschuldig, puur en vol échte liefde. Van deze Maria
zijn geen berichten over haar afkomst bewaard: kennelijk is
haar hemelse afkomst belangrijker dan haar aardse.
Zij is een jonge ziel, ja, zelfs een van de jongste!
Wie was zij? Wie heeft zich in haar belichaamd? Ze wordt
wel genoemd de vrouw der vrouwen, het eeuwig-vrouwelijke,
de maagdelijk-moederlijke wereldziel. Ook wordt ze wel Isis
genoemd, Sophia en in het christendom de Heilige Geest.
In Maria belichaamde zich het hogere zelf van Eva, de Eva
van voor de zondeval…
Ze trouwde al op jonge leeftijd, ongeveer op haar twaalfde,
met Jozef, de timmerman. Kort nadat ze getrouwd is, bezoekt
de aartsengel Gabriël haar en zegent haar.
Hij kondigt de geboorte van een zoon aan.
Eerst gaat ze naar Judea, naar haar nicht Elisabeth; pas na
de bevalling van Elisabeth’s zoon Johannes komt ze terug.
Na een half jaar is er een volkstelling en moet ze samen met
Jozef naar Bethlehem. Daar wordt in een grot haar zoon
Jezus geboren. De herders die vlakbij bij hun kudde zijn,
worden verlicht door het licht van de engelen en bezoeken
Maria, Jozef en hun kind.
Wat voor kind is deze Jezus, dit herderskind?
Engelachtig, dromerig, verdwaald op aarde, vol pure onschuld
en waarachtige liefde. Maar ook een schutterig kind, onhandig, geen denker en prater, maar een dromer. Bij het opgroeien
maakt hij op anderen de indruk achtergebleven te zijn in zijn ontwikkeling. Hij is duidelijk een jonge ziel die kennelijk nooit eerder geïncarneerd was op aarde.
Wie heeft zich in hem belichaamd? Het hogere wezen van
Adam, ofwel het licht dat van Adam weg vlood toen hij uit
de hof van Eeden verdreven werd. Daarom dus ging de
stamboom van deze Jezus terug tot op Adam.
Maria en Jozef laten hun kind besnijden en dragen het
op in de tempel, waar de profeten Anna en Simeon hen
begroeten en het geheim van hun kind doorgronden en bevestigen.
Als ze eenmaal terug zijn in Nazareth, groeit hun zoon Jezus
daar op. Na een paar jaar komt ook het andere gezin uit
Egypte naar Nazareth en ontstaat er een diepe vriendschap
tussen de beide jongens en de beide ouderparen.
deel III
6. De twee families in Nazareth en een groeiende vriendschap
a) Voor de koninklijke familie uit Bethlehem was het,
na hun verblijf in Heliopolis, niet eenvoudig om zich aan
te passen aan het eenvoudige leven in Nazareth: ze
behoorden immers tot een aanzienlijke koninklijke familie
en moesten zich nu aanpassen aan de eenvoud van
een kloosterleven en dienstbaar leren zijn.
Ze spraken Hebreeuws en Aramees.
De koninklijke familie kwam met twee kinderen terug uit
Heliopolis; Jezus en Jacobus en kreeg in Nazareth nog
vijf kinderen. De leden van de familie waren intellectueel
nieuwsgierig, konden helder denken en stonden open en
actief in het leven.
b) De timmermansfamilie was eenvoudig, dromerig: Jozef,
Maria en Jezus waren vooral gevoelsmensen. Jezus bleef
het enige kind. Ze spraken grieks en aramees.
c) Tussen de beide Jezuskinderen ontstond al heel snel
een diepe vriendschap, hoe verschillend ze ook waren.
Misschien wel omdat ze zo verschillend waren.
Waarschijnlijk spraken ze met elkaar aramees, de taal die
ze beiden beheersten. Hun vriendschap heeft een diepe
inwerking op hen beiden: de oudste beschermt de jongste,
die hem meeneemt de natuur in.
De oudste, het koningskind, leert dankzij zijn vriend de
harte kracht in zichzelf te ontwikkelen.
De jongste, het herderskind, leert de waarde van denken
en van begrippen kennen. Zo betekent hun vriendschap
een groeien aan elkaar.
7. Het Paasfeest in de tempel
Als de jongste Jezus 12 jaar oud is, nemen zijn ouders hem
mee naar de tempel. Ook zijn vriend, de oudste Jezus en
zijn moeder gaat meed. De Koninklijke Jozef is kort tevoren
overleden. Maria, de engelachtige moeder van de jongste
Jezus, heeft voorgevoelens en is gespannen: ze voelt dat er
iets bijzonders ophanden is. Maar wat, dat weet ze niet.
Na drie dagen, als het feest voorbij is, gaan ze weer weg.
Maria is nog steeds gespannen, ook al is er niets gebeurd.
Na een dagreis ontdekt Maria dat haar zoon, de jongste
Jezus, er niet is. Als ze hem niet vinden, keren ze terug
naar Jeruzalem en vinden Jezus uiteindelijk in de tempel,
te midden van de theologen, priesters en geleerden.
Als Maria haar zoon ziet, schrikt ze intens: haar stille,
dromerige, teruggetrokken zoon discussieert met de
geleerden op voet van gelijkheid. Hij gebruikt moeilijke
woorden en heeft een inzicht die hem vroeger altijd ontbrak.
Voor Maria lijkt het, alsof de andere Jezus door hem heen
spreekt: die is immers de geleerde en de wetende van hen
beiden! Ze staat daar en kijkt, en voelt zich als door de
bliksem getroffen.
Wat is er gebeurd? De koninklijke Jezus was altijd gericht
op de Zonnegeest: zijn wezen, zijn energie, dát was het,
wat hij altijd zocht. En nu ineens – kwam het door de schok
van de reis? – voelde hij hoe de heilige energieën van de
Zonnegeest zijn vriend, de herdersjongen, omspeelde.
Zijn verlangen trok hem naar zijn vriend, en met heel zijn
wezen ging hij op in diens wezen. Uiteindelijk werd het
verlangen zo sterk dat hij zijn lichaam verliet en en zich
verenigde met het wezen van zijn vriend. Zó kon het
koningskind vanaf dat moment door zijn vriend, de jongste
Jezus, heen spreken. Vanaf dat moment kwijnt de oudste
Jezus weg en eenmaal thuis in Nazareth, dooft zijn levenslicht
en sterft hij. De twee zijn een geworden…
8. Het geheim van de doop in de Jordaan
Tussen zijn 12e en 30e jaar lijdt Jezus steeds intenser: hij ziet
hoe de mens steeds verder wegglijdt in de verlorenheid van
zijn onwetendheid. Zozeer zelfs, dat alleen nog de komst van
de Zonnegod hem kan redden. Een steeds intenser verlangen
om kanaal te mogen zijn voor de Zonnegod, de Christus,
vervult hem. Dan, in zijn 30e levensjaar, voelt hij, hoe hem iets ontvliedt en hoe hij dof, ja, haast wezenloos achterblijft: het
wezen van Zarathoestra, hem geschonken door zijn vriend op
zijn 12e jaar heeft hem verlaten. Maar dan, enige dagen later,
bij de doop in de Jordaan, daalt de Zonnegeest, de Christus
op hem neer en vervult hem. Nu wordt hij de drager van de Zonnegeest,
Jezus de Christus: Christoforus.
Eindelijk is het lichaam gereed dat God voor de Christus
toebereid heeft. Eindelijk kan de Hoogste Liefde daardoor
voet op aarde zetten. Eindelijk kan nu de eerste der mensen
door de ware liefde herschapen worden.
Hans Stolp