HANS STOLP
Zijn ouders waren onderweg, ver van huis,
toen hun kind werd geboren in een grot
bij Bethlehem. Dit kind, het straalde – in al zijn
weerloosheid – een zuiverheid en kwetsbare
grootheid uit als geen ander kind ooit tevoren.
Het droeg geen karma met zich mee, want het had
nooit eerder op de aarde geleefd. Daarom was
het zo puur en zo zuiver, dat het vanaf het
eerste moment de mensen diep ontroerde.
Dit kind, het mocht later de Zonnegeest
als omhulling dienen, zodat deze zich
belichamen kon en mens kon worden.
Zo vermocht dit kind waartoe geen ander
mens ooit tevoren toe in staat was geweest:
het mocht de Zonnegeest – die de Christus
wordt genoemd – naar de aarde dragen.
Zoals dit kind, zo mogen ook wij worden
tot een omhulling van de Christusgeest
die in ons leven wil en door ons heen wil
werken, spreken en dienen. Dit kind, het
leefde ons voor wat onze toekomst is.
Deze grote geest, dit kind: dankjewel dat je
bereid was af te dalen naar de aarde
en door het lijden en de dood heen te gaan
om ons een nieuwe toekomst te schenken.
Dit kind, Jezus van Nazareth: het werd tot
Jezus Christus, Jezus de Christusdrager. Zoals
hem gebeurde, moge het zo ook ons vergaan.