Als je met verwondering terugkijkt naar het leven
dat achter je ligt, begin je waarschijnlijk als vanzelf
een zekere dankbaarheid te ervaren.
Misschien ga je, terugkijkend, zelfs een zekere dankbaarheid
voelen voor wat je in de moeilijke tijden van je leven mocht ervaren. Bijvoorbeeld de onverwachte hulp die je toen kreeg
en die je je pas achteraf bewust werd.
Misschien ervaar je terugkijkend ook, hoe er een stille dankbaarheid in je hart opkomt voor wat je levenservaringen
je brachten aan inzicht en word je je bewust hoezeer die
ervaringen je dwars door alles heen milder maakten en meer
begrip voor anderen schonken.
Daarnaast zal je misschien ook dankbaarheid ervaren voor
de liefde waarmee zoveel mensen jou, ieder op hun eigen
manier, verwarmden en omhulden.
Ach, als je eenmaal in verwondering terugkijkt, zo vergaat
het mij tenminste, dan is er zoveel wat onze verwondering
en dankbaarheid oproept.
Vandaar dat het motto op de dag van St. Michaël luidt:
“Laat op de dag van het oogstfeest
het woord dank wat vaker door je heen gaan.”
Hans Stolp