Het beantwoorden van vragen uit de zaal door Hans
Ik sta op het punt een praktijk voor kinderbegeleiding te starten, zullen kinderen en cliënten komen?
Antw.: Je zult steeds meer nieuwe tijds kinderen zien die geen diploma’s halen want de school is het grootste onding die nieuwe tijds kinderen kennen en ze zullen het saboteren waar het maar mogelijk is. Ze zullen weigeren om papiertjes alleen maar omdat wij ouderen vinden dat dat nodig is. Maar het gekke is ze zullen heus datgene bereiken en gaan verzetten waarvoor ze gekomen zijn. Als jij voelt vanuit je hart dat dit je weg en tijd is, GA! En als jij voelt vanuit je hart dat dit je weg is dan zul je ook ervaren dat dit gezegend wordt. Het ergste wat je kan overkomen is de bijstand, nou en! Als je vanuit dat vertrouwen gaat wordt je de weg gewezen, dus ga er voor! De mensen die hun hart durven volgen die dragen bij aan de samenleving zoals die bedoeld is.
Vraag 2:
Wat vond je van het programma van Derek Ogilvie wat door velen werd gevolgd?
Antw.:
Dit is niet het type vraag waar ik mij zo gelukkig bij voel aangezien ik mij niet in de positie voel om te oordelen. Ik zie dat er een heleboel televisieprogramma’s zijn die helpen om mensen bewust te maken van de geestelijk wereld, die helpen om mensen bewust te maken als iemand is gestorven dat het lijntje er nog wel is. Ik oordeel daar niet over. De één wordt wakker omdat hij bij Ogilvie komt, de tweede wordt wakker omdat hij bij Messing komt en een derde omdat hij hier komt. Alle wegen zijn goede wegen en ik vind het juist zo mooi omdat er vele wegen zijn die passen bij een ieder zo dat er iets geopend wordt en daar wil ik het graag bij laten.
Vraag 3:
Hoe vindt je een balans tussen vertrouwen, beschermen en loslaten?
Antw.:
Kijk eens goed naar jezelf. Ben jij een type overbezorgde moeder of vader. Kan het zijn dat jouw eigen levenservaringen er voor zorgen dat jij je extra bezorgd maakt? Wil je echt elke avond als je slapen gaat bidden voor je kinderen en bidden voor jezelf dat je voldoende vertrouwen krijgt om ze vrij te laten op hun weg. Daar gaat het om en vergeet niet, alles wordt geleid. De dingen die gebeuren in ons leven, die liggen voor het grootste deel vast. Dit is de tijd van werken aan ons zelf. Zo eerlijk mogelijk, zo kritisch mogelijk.
Vraag 4:
Ik zit in het onderwijs en ik voel wat jij bedoelt met het laten zien van hun menswording. Maar het voelt eenzaam voor me. Hoe krijg ik verbinding met mijn collega’s?
Antw.:
Ik benijd je niet als je op dit moment onderwijskracht bent in een systeem wat eigenlijk niet meer deugt. De onderwijskrachten deugen wel maar die zijn met handen en voeten gebonden omdat de CITO-toets moet en dit en dat en dat is rampzalig. Hoe helderder je dit gaat zien, hoe eenzamer je wordt. Ik kan dus geen antwoord geven. Ik kan alleen maar zeggen kijk naar jezelf en naar wat het met je doet. Er zijn schooltypes, Montessori, de Vrije School, waar iets positiefs in besloten ligt en misschien kun je daar gaan werken. Maar de één voelt, ik moet in het oude systeem blijven om daar iets los te peuteren. Als je dat niet meer aankunt dan is het misschien tijd om te kijken waar jij je wel kunt inzetten. In het algemeen is het zo dat voorlopers mensen zijn die een portie eenzaamheid krijgen te doorstaan. Joanna Klink heeft een boekje geschreven: “Vroeger toen ik groot was”, over karmische herinneringen van kinderen. Tot aan haar dood heeft ze geleden onder de afwijzing van haar collega’s in de kerkelijke wereld en was ze eenzaam. Maar ze wist ook dat dat hoorde bij haar opdracht die ze op zich had genomen. Je ziet excessen op scholen in Nederland en in het buitenland en het gaat alleen maar erger worden. Als kinderen te vroeg in het denken worden getrokken, met name nieuwe tijds kinderen met hun gevoeligheid, dan krijgt hun geweten geen kans om op de juiste manier volgroeid te raken en raken ze voortijdig de verbinding met hun engel kwijt en daardoor hebben ze onvoldoende vertrouwen en zelfvertrouwen. Zo simpel vertelt de esoterische traditie het al jaren. Als we zo door gaan met type onderwijs dan zullen de excessen alleen maar toenemen en erger worden. Dan klinkt steeds de vraag door hoe komt het dat jongeren zo ontaarden. Aan ons dan de taak om, aan iedereen die luisteren wil, het uit te leggen. De verandering moet van onderuit komen. Kortom hier zit in de tweede fase die in deze tijd begint, heel veel werk. Spirituele bewustwording is er. Nu moet het op alle vlakken van de samenleving worden in gedragen en gerealiseerd worden. Een uitdagende klus maar ook fascinerend mooi dat het eindelijk mag gebeuren.
Vraag 5:
Hoe keek je aan tegen de gebeurtenissen op Koninginnedag?
Antw.:
Ik zat in het buitenland waar ik de Nederlandse televisie kon ontvangen. Je werd er gek van en ik heb de TV drie dagen uitgelaten. Het lijkt wel of wij in Nederland moeten lebberen aan emoties van anderen omdat we zelf geestelijk zo leeg zijn. Wat erg, wat vreselijk allemaal is het wat er gebeurd is. Je hoorde niks anders. Maar waar krijg je de antwoorden nog? In de kerk niet en de spirituele traditie begint net haar hoofd boven water te steken en de antwoorden door te geven. Maar dit soort dingen zullen steeds vaker gaan gebeuren. Mensen die dus wegzakken in een moeras van onmacht, verbittering, boosheid en dan kanaal worden voor de demonische machten. We zullen dus moeten werken aan onszelf. Ook dat wordt de uitdaging van deze nieuwe tijd. Ieder mens zal dus moeten leren, en dat moet al als kind beginnen, om te werken aan jezelf. Hoe ga je om met verdriet, boosheid, ruzies, dat moeten kinderen op school al leren. Dat moeten de hoofdvakken worden. Daar gaat het om.
Vraag 6:
Welke voorbeelden heb je van begeleid worden vanuit de geestelijke wereld?
Antw.:
Begin nou eens simpel bij jezelf. Kijk eens naar die zogenaamde toevalligheden in je leven en leer te ontdekken dat achter die toevalligheid veel meer zat dan toevalligheid, maar leiding vanuit de geestelijke wereld. Ontdek in je eigen leven die toevalligheden en besef dan hoezeer er leiding is vanuit de geestelijk wereld. Het gaat er om dat we zelf wakker worden en dat we gaan zien, elke avond voor het slapen, of je vandaag iets hebt ervaren.
Vraag 7:
Is humor het elfde gebod?
Antw.: Nou en of!!!
Vraag 8: Ik heb een dochter van 9 maanden en zij heeft een hartprobleem en mijn vraag is hoe kun je hier als ouder het beste mee om gaan?
Antw.:
Ik denk door manier waarop je het nu doet. Iedereen voelt dat jij deze vraagt stelt vanuit de liefde van je hart en dat geeft je je dochter en dat is wat ze nodig heeft. Ze heeft kennelijk niet het gemakkelijkste leven gekozen als je aan het begin van je leven al met zo’n probleem geconfronteerd wordt. En ze heeft jou als moeder gekozen omdat ze voelt bij deze moeder zal het lukken om er door heen te groeien en toch nog mezelf te blijven en te worden. Kortom, blijf in de gevoeligheid van je hart. Af en toe jank je gewoon maar een potje. Als je haar vanuit dat gevoel bijstaat dan gaat het heus goed. Niets anders hoeft. Bedankt voor je vertrouwen.
Vraag 9:
Je had het zo net over de twee fases. Kun je zeggen wat je daar mee bedoeld?
Antw.:
Er breekt een totaal nieuwe tijd aan. Oude antwoorden werken niet meer. Als kind ging ik vroeger naar de kerk en zoals de dominee het zei, had je te geloven en te leven. Zo is mijn hele generatie opgevoed. Nu ontdekken we, zo werkt het niet meer. We moeten niet naar anderen luisteren, we moeten naar binnen leren luisteren en dat is een enorme overgang. De spirituele traditie in onze tijd is begonnen, zoals we hier zijn, met z’n allen hebben we gevoeld er wordt iets nieuw gevraagd. We zijn begonnen aan die weg om autoriteiten los te laten en naar binnen te luisteren. Veel mensen zeiden, als ik goed luister, dan weet ik dat ik hier vaker geweest ben. Van binnen weet ik dat dood niet dood is. Toen kwamen er allemaal nieuwe antwoorden vrij. Kortom we kwamen weer in verbinding te staan met de geestelijke wereld. Toen ik theologie studeerde werd er wel gezegd: “Ach, hemel en hel, houd er maar over op. Eigenlijk is er niks”. Dat was de laatste oude theologie, die wist het niet meer. Nou krijgen we het omgedraaid. We luisteren naar binnen, allemaal op zoek naar ons eigen weten en er komen hele nieuwe antwoorden vrij. Dat was de eerste stap. Nu komt de tweede stap. We zijn wakker geworden. Steeds meer mensen ontdekken, we zullen anders moeten gaan leven en nu zal er een nieuw onderwijs moeten komen, er zal een nieuwe geneeskunde moeten komen, een nieuwe advocatuur, een nieuwe economie, een nieuwe rechtspraak, vergeven zullen we moeten leren in plaats van vergelden. Dus de eerste fase was het wakker worden, waar gaat het om, naar binnen leren luisteren. De moet hebben naar je eigen antwoorden te luisteren en naar niks anders. De tweede fase is heel gericht in de samenleving aan het werk. Ik ben heel benieuwd waar dat de komende tien jaar naar toe gaat leiden. Iemand: Ik heb geen vraag, maar ik ben die eenzame ziel uit het onderwijs en ik wou mensen uitnodigen die zich hier in herkennen om na afloop even bij elkaar te komen zodat er iets van een netwerk kan ontstaan van mensen hier in deze omgeving. Hans: “Dit vind ik prachtig dit is nou precies zoals de tweede fase moet beginnen. Jij hebt de moed om op te staan. Mensen die mee willen doen kunnen dat ook later bij het bestuur melden. Je tranen in stilte zijn dus heel vruchtbaar en leveren dit op. (Applaus uit de zaal.) Ter afsluiting. Maak er de komende tien jaar wat van. Met veel succes, plezier en heel veel humor erbij. Tenslotte, voor mij altijd het mooiste, nog dit: Altijd weer als mensen zich zo kwetsbaar, zo onbevangen, en zo met een open hart meedoen, dan gebeurt er iets. En ik denk dat iedereen dit kan voelen en gevoeld heeft, het is hier hartstikke vol geworden. De geestelijke wereld is volop in ons midden aanwezig. Het ontroerende is er staat een hele kring van Engelen om ons heen, maar er zijn ook veel gestorvenen gekomen en het is heel ontroerend om te zien dat de gestorvenen iets hebben van daar gebeurt iets, daar wordt iets duidelijk en die begrijpen en meemaken wat er nu gebeurt. Het mooiste vind ik om te zien dat kosmische Christus zelf, de allerhoogste geest van de ware liefde hier stralend in ons midden staat. Heel groot en met lichtarmen die zo over ons zijn uitgespreid en vanuit zijn handen komen allemaal draden van licht en naar elk hart zie ik zo’n draad gaan. Dan is het voor mij weer zo helder. Hij doet het eigenlijke werk, Hij is het die onze harten aanraakt en die daar iets in neerlegt, bewust maakt, troost geeft, hoop geeft en daarom kan mijn slotwens alleen maar deze zijn: Moge datgene wat Hij zelf, de kosmische Christus in jouw hart heeft aangeraakt, bewust gemaakt, getroost, geheeld, moge dat gezegend worden zo dat je vanavond thuis, morgen zult voelen er is iets van binnen gebeurd en als je dat dan voelt zeg dan even heel eenvoudig: dank je wel en ga verder op je weg maar weet dan, ik sta er niet alleen voor. Ik wordt gedragen, ik word geleid hoe mijn weg ook is.
Hans Stolp