Deel I Inleiding
Veel mensen koesteren een diepe liefde voor Moeder Maria.
De volksdevotie is vooral aan haar en niet zozeer aan haar
Zoon gewijd. Zij wordt ‘Mater Dolorosa’ genoemd, ‘Moeder
der Smarten’ zij begrijpt en kent ons verdriet. Daarom gaat
er van haar een grote troost uit. De meerderheid van de
christenen vereert haar: de Rooms-Katholieke kerk, de
Anglicanen, de Oosters-orthodoxe kerken en de Kopten.
Er waren twee Maria’s:
• De jonge Maria uit het Lucas-Evangelie die op jonge
leeftijd stierf: ze was ongeveer 25 jaar oud en haar
zoon Jezus 12 jaar, toen ze stierf. Ze was als een zachte
windvlaag die even de aarde beroerde en even snel
weer ging als ze gekomen was. Zij was degene die
Jezus het aardse leven binnen mocht leiden.
Allerlei uitspraken in de bijbel over deze Maria zijn ons
vertrouwd geworden: En zijn moeder bewaarde al deze
uitspraken in haar hart. Of: Een zwaard zal door uw hart
heen gaan. En vanzelfsprekend zijn er vele legendes
aan haar gewijd.
• De oudere Maria uit het Mattheus-Evangelie die op
hoge leeftijd stierf (72 jaar). Zij mocht Jezus Christus
bijstaan bij de vervulling van zijn opdracht en bij het
einde van zijn aardse leven.
Zonder haar zou het Pinksterfeest niet mogelijk zijn
geweest: ze was kanaal voor de nieuwe Heilige Geest.
We dragen in ons hart allerlei voorstellingen van haar
mee: bijvoorbeeld hoe ze aan de voet van het kruis
stond, of hoe ze het dode lichaam van haar zoon in
haar schoot hield; de ‘Pietà.’
De maand mei is de Mariamaand: de maand van de
vruchtbaarheid die in de voorchristelijke tijd aan de
moedergodin was gewijd. Een belangrijk attribuut bij
de Mariaverering is de rozenkrans met het bekende
gebed: Wees gegroet, Maria, vol van genade,
de Heer is met U…
In het begin wisten de eerste christenen nog iets van
de grote geheimen die in de beide Maria’s belichaamd
werden, maar toen het esoterische christendom
ondergronds ging, verdween niet alleen het inzicht in
het mysterie van Jezus die bij de doop in de Jordaan
tot Christusdrager werd, maar verdween ook het besef
van de geheimen die in Moeder Maria besloten lagen.
Daarom ging het kerkelijke christendom in latere eeuwen
stap oor stap op zoek naar inzicht in de geheimen van
Jezus Christus én in die van Maria.
2. Moeder van God
In het Wees gegroet wordt Maria, Moeder van God
genoemd. Het esoterische christendom ziet dat anders:
Maria is de moeder van de mens Jezus.
Pas toen Jezus in de Jordaan gedoopt werd door
Johannes de Doper, incarneerde de Zonnegeest of
de Christus zich in hem.
Daardoor werd Jezus in drie jaar tijd ‘verchristelijkt’:
pas toen hij aan het kruis hing was hij tot in alle vezels
de incarnatie van de Christus, en dus een goddelijk
Wezen geworden.
Hoe kwam Maria eigenlijk aan de titel Moeder van God?
• Toen de esoterische geheimen eenmaal verboden en
ondergronds gegaan waren, kwam de vraag op: was
Jezus nu een mens die een God geworden is, of was
hij een God die een mens geworden is, en dus vanaf
zijn geboorte een goddelijk Wezen was? Opvallend
daarbij was dat niet alleen de kerkvaders
daarover spraken, maar ook de ‘gewone’ mensen op
straat, in het badhuis of op de markt. Uiteindelijk dreigde
er zelfs een burgeroorlog en moest de keizer, via het
Concilie van Nicea, een beslissing nemen.
• Het Concilie van Nicea, in het huidige Turkije
In het jaar 325 na Chr. koos voor de opvatting dat Jezus
een God was die mens geworden was.
Ongeveer honderd jaar later kwam de vraag op: maar hoe
zit het dan met Moeder Maria? Baarde zij dan een God, of
een mens? Het Concilie van Efeze besloot in 431 na Chr.
dat Maria de Moeder van (een) God was. De bijeenkomst
vond plaats in de Mariakerk in Efeze en de burgers van
Efeze schreeuwden het na deze beslissing uit van vreugde!
De uitspraak van het Concilie wordt het eerste Maria-
dogma genoemd dat elk jaar op 1 januari gevierd wordt.
Nog weer honderd jaar later werd op het 2e Concilie
van Constantinopel in 553, het tweede Maria-dogma af
gekondigd: Maria is altijd maagd gebleven.
3. De maagdelijkheid van Maria
In de eerste eeuwen van het Christendom had de
uitdrukking: ‘Altijd Maagd’ vooral een mythologische
betekenis, en niet zozeer een biologische betekenis.
Mythologisch: met de uitdrukking maagdelijk geboren
wordt aangeduid dat door het kind dat Maria mocht
baren, goddelijke krachten heen stroomden.
Het was dan ook een term die vaker gebruikt werd.
Bijvoorbeeld om de bijzondere krachten van Caesar
en Alexander de Grote aan te geven.
Dat het bij de maagdelijkheid van Maria niet om een
biologisch gegeven gaat, wordt ook duidelijk, wanneer
we beseffen dat de term maagdelijk ook zuiver of rein
betekent. In deze betekenis wordt de term maagdelijk
bijvoorbeeld nog gebruikt in het gezegde: de sneeuw
is maagdelijk wit. Een maagdelijk iemand is iemand met
grote, opvallende zuiverheid of reinheid.
De maagdelijkheid van Maria wordt gebaseerd op de tekst
uit het Evangelie van Mattheüs (1 : 24, 25): Jozef deed wat
de engel van de Heer hem had opgedragen: hij nam Maria
bij zich als zijn vrouw, maar hij had geen gemeenschap met
haar voordat ze haar zoon gebaard had. En hij gaf hem de
naam Jezus.
Dat Jozef niets wist van zijn gemeenschap met Maria,
waarbij Maria zwanger werd, kwam, omdat deze
gemeenschap onbewust of: in trance, werd voltrokken
in de tempel o.l.v. de priesters.
De geboorte van een kind
uit een dergelijke verbinding wordt een maagdelijke
geboorte genoemd, omdat allerlei aardse emoties,
hartstocht bijvoorbeeld, geen rol speelden bij deze
verwekking en Lucifer en Ahriman daardoor niet hun
stempel op dit kind konden drukken.
De latere biologische opvatting van de maagdelijkheid
kwam op toen de mensen steeds materialistischer
gingen denken.
Deze opvatting stelde de kerkvaders wel voor problemen,
omdat Jezus volgens de bijbel Jezus broers had. Zij waren
immers ‘gewone’ mensen en konden derhalve niet
maagdelijk geboren zijn. Dit probleem werd opgelost door
het Griekse woord adelfos, dat broer betekent, te vertalen
met het woord neef.
deel II
Intro:
Maria, Mater Dolorosa
Moeder Maria, uw leven begon pas echt toen
de andere Maria stierf en u de pleegmoeder van Jezus
werd. Achttien jaar lang zorgde u vol liefde voor hem
en de band tussen u beide werd onbreekbaar sterk.
Want u voelde met uw hart en wist.
Toen, toen Jezus dertig jaar was, stortte hij zijn hart
bij u uit: al zijn wanhoop, zijn intense verdriet, zijn
diepe zorg voor de mensheid die voorgoed ten onder
leek te gaan, hij legde het neer in uw hart. Bevrijd ging
Jezus toen naar Johannes om zich te laten dopen.
Maar toen Jezus gedoopt werd en de Christus zich in
hem belichaamde, gebeurde er ook iets bijzonders
met u: de andere Maria, allang gestorven, daalde
vanuit de geestelijke wereld neer en stortte haar
geestelijke krachten in u uit. Een hoger weten vervulde u.
Nu begreep u eindelijk het mysterie van Jezus.
Zo werd u kanaal voor Sophia, de nieuwe Heilige Geest.
U droeg het lijden van uw Zoon mee in uw hart.
U liep naast Hem toen hij het kruis naar Golgotha droeg.
U stond aan de voet van kruis, zwijgend, urenlang.
En toen het dode lichaam van uw Zoon van het kruis
genomen was, droeg u hem in uw schoot.
Toen was u waarlijk Mater Dolorosa, de Moeder der Smarten
die tweemaal een man en tweemaal een zoon verloren had.
Veertig dagen lang bleef u na de opstanding van uw Zoon
in het Cenaculum, de opperzaal van de Essenen.
In die dagen verscheen uw Zoon, de Opgestane, aan u allen
en legde het verborgene uit. Toen begreep U eindelijk ook
het grootse mysterie van de Christus.
Met Pinksteren kon de nieuwe Heilige Geest aan de
leerlingen geschonken worden, omdat u door het
lijden heen tot kanaal van de Geest geworden was.
Pinksteren: een geestelijk denken, alleen door u
werd dat mogelijk.
Jarenlang leefde u in Efeze, samen met Johannes.
Toen keerde u terug naar Jeruzalem en ging wonen
in de opperzaal. Daar verscheen Gabriël aan u en
verkondigde uw dood.
Alle discipelen kwamen naar uw sterfbed.
Na uw dood brachten ze uw lichaam naar het Kedrondal.
Daar verscheen Michaël, nam uw ziel tot zich en droeg u
de hemel in.
Toen werd u eindelijk Mater Gloriosa, de moeder die overwon.
[Nog even voor de duidelijkheid:
De engelachtige Maria trouwt met Jozef de timmerman
hun zoon Jezus = hoger zelf Adam
Maria sterft als ze 25 jaar is.
De tempelmaagd Maria trouwt met de koninklijke Jozef
hun zoon Jezus, de incarnatie van Zarathoestra
De koninklijke Jozef sterft als Jezus 11 jaar is.
Na het Paasfeest, de beide kinderen Jezus zijn 12 jaar oud,
sterft de koninklijke Jezus en kort daarna de engelachtige
Maria, de vrouw van Jozef de timmerman.
Jozef de timmerman trouwt met de koninklijke Maria.
Deze koninklijke Maria wordt de (stief) moeder van Jezus,
de zoon van Jozef de timmerman.]
4. De verering van Maria, of de Maria-devotie
De eerste duizend jaar was de kerk uiterst terughoudend
in de verering van Maria: men voelde nog het grote geheim
dat met haar verbonden was en dat te groot voor woorden
was: dat zij Sophia was, belichaming of spiegel van de
Heilige Geest of Sophia.
Pas in de Middeleeuwen komt de volksdevotie rond Maria op.
• In de 9e eeuw werd Maria Moeder van de kerk (daardoor
werd ook de kerk maagdelijk = foutloos).
• In de 11e eeuw kwam vanuit Chartres de verering van Onze
Lieve Vrouwe op.
• Zo werd in de 12e eeuw de Nôtre Dame in Parijs gebouwd.
• De Reformatie wees de verering van Maria af.
• In de Eeuw van Maria (1854 – 1954) werden het derde en
vierde Maria-dogma afgekondigd:
• In 1854 riep Pius IX het derde dogma af: de onbevlekte
ontvangenis van Maria: als Maria een God gebaard
heeft, moet ook zijzelf zonder zonde of karma zijn, en dus
onbevlekt ontvangen zijn.
• In 1950 was het Pius XII die het vierde dogma afkondigde
over de lichamelijke ten hemel opneming van Maria.
• In 1954 verklaarde Pius XII Maria tot koningin van de
hemel en van de aarde.
Opvallend is wel dat deze eeuw van Maria ongeveer
samenvalt met het begin van de regentschap van Michaël!:
Maria, als spiegel of kanaal van de nieuwe Heilige Geest
maakt het ons mogelijk ons bewust te worden van ons hoger
Zelf, of onze innerlijke Christus, en deze in onszelf tot leven
te wekken.
5. De twee Maria’s: het eerste geheim
Er waren tweeduizend jaar geleden twee kinderen die Jezus
heetten. Waarom?
Als het hoogste licht uit de wereld van de eenheid afdaalt
naar de aarde, de wereld van de dualiteit, moet het daar
door een dualiteit gedragen of omhuld worden, en wel door
een zuivere, karma-vrije ziel of een jonge ziel, en door een
aan het aardse leven gerijpte oude ziel die de weg weet in
het aardse leven en in de harten van de mensen. Daarom
waren er tweeduizend jaar geleden twee Jezuskinderen.
Daarom waren er ook twee moeders van de Jezuskinderen
die beide Maria heetten.
deel III
6. Het levensverhaal van de oudere Maria
Zij werd geboren uit een geslacht van sterke vrouwen:
Tamar, misbruikt door haar schoonvader Juda, Ruth en
Bathseba, misbruikt door David, waren haar voormoeders.
Haar ouders, Joachim en Anna, waren bij haar geboorte al
op hoge leeftijd: de geboorte van hun enige dochter Maria
was dan ook een wonder.
Maria werd op drie jarige leeftijd een tempelmaagd, een
beetje vergelijkbaar met een non.
Op 15-jarige leeftijd werd ze uitgehuwelijkt aan Jozef,
de ongekroonde koning van Israël.
Na de geboorte van hun eerste kind, Jezus, en het bezoek
van de drie koningen, vluchtte ze samen met Jozef en
haar zoon Jezus naar Egypte.
Na drie jaar keerden ze terug en vestigden zich in Nazareth,
waar ook de andere Maria met haar man, de timmerman
Jozef, en hun enige kind Jezus woonden.
Maria kreeg zeven kinderen. Toen haar oudste zoon Jezus
elf jaar oud was, stierf haar man Jozef en werd Maria
weduwe. Een jaar later stierf ook haar zoon Jezus na
hun bezoek aan de tempel in Jeruzalem.
Kort daarna stierf ook de andere Maria, de vrouw van
de timmerman, die daardoor alleen achterbleef met
zijn zoon Jezus. De Essenen in Nazareth zorgden er toen
voor dat Maria trouwde met de timmerman en op die
manier de pleegmoeder van diens zoon Jezus werd.
Als Jezus dertig jaar oud is, vindt er een heel bijzonder
gesprek plaats tussen Jezus en zijn (pleeg)moeder Maria:
Jezus stort zijn hart zozeer uit dat al zijn pijn, verdriet en
onmacht uitstroomt in het hart van Maria.
Zo wordt zij voor de eerste maal Mater Dolorosa,
de lijdende moeder die het lijden van haar zoon overneemt
en opneemt in het eigen hart.
Na dit gesprek gaat Jezus naar de Jordaan om zich daar
door Johannes te laten dopen.
Als Jezus gedoopt wordt en de Christus belichaamt zich
in hem, gebeurt er tegelijkertijd ook iets bijzonders met
Maria: de andere Maria daalt vanuit de hemel op haar
neer en verbindt zich met haar en laat haar krachten in
Maria uitstromen. Op dat moment worden het hoger
zelf van Eva, de jonge Maria, en Eva, de oudere Maria,
eindelijk één.
Daarbij wordt zij kanaal voor de nieuwe Heilige Geest:
haar laatste, hoogste opdracht.
Na dit gebeuren begrijpt Maria eindelijk het geheim van Jezus.
Ze is wakker in Gethsemane als de discipelen slapen, ze loopt
met Jezus mee als hij zijn kruis door de straten van Jeruzalem
naar Golgotha draagt en ze staat urenlang aan de voet van het
kruis. Na zijn dood draagt ze zijn dode lichaam in haar schoot.
Nu is ze opnieuw Mater Dolorosa die tot tweemaal toe een
man verloor en tot tweemaal toe een kind.
Na de opstanding verblijft ze veertig dagen met de discipelen
in het Cenaculum of de opperzaal, het ordehuis van de
Essenen in Jeruzalem. En toen het Pinksterfeest aanbrak,
vormde zij het kanaal voor de nieuwe Heilige Geest die
zich via haar uitstortte in de harten en de zielen van de
leerlingen.
Aan het einde van haar leven verblijft ze opnieuw in de
opperzaal, waar Gabriël haar aanstaande dood komt
aankondigen. Alle discipelen komen uit alle winstreken naar
haar toe gevlogen, ook zij die gestorven waren, en verzamelen
zich rond haar bed. Na haar dood dragen zij de baar met haar
dode lichaam naar het Kedrondal. Daar gebiedt een hemelse
stem hen halt te houden. Dan komt daalt de aartsengel
Michaël af naar de aarde en draagt de ziel van Maria naar
de hemel. Nu is de Mater Dolorosa de Mater Gloriosa
geworden, de triomferende moeder.
7. Maria, de onbekende zuster: het tweede geheim!
De derde Maria verschijnt in het Evangelie van Johannes
19 : 22: En bij het kruis van Jezus stonden zijn moeder
en de zuster van zijn moeder, Maria van Klopas.
Johannes laat ons hier op een uiterst subtiele manier
weten dat de moeder van Jezus niet Maria heet:
haar zuster heet immers zo.
Hoe heet de moeder van Jezus dan wel?
Haar eigenlijke naam is Sophia, een naam, waarmee
de Heilige Geest wordt aangeduid. Zij is dus spiegel
of kanaal voor de Heilige Geest.
In Oostenrijk en Beieren bestaan nog Middeleeuwse
afbeeldingen van de Drie-eenheid, waarbij Maria
staat afgebeeld op de plaats van de Heilige Geest.
8. De beide Maria´s, ofwel: de oude en de nieuwe
Heilige Geest – het derde geheim
Een pas geboren kind bezit nog een zuiverheid en
puurheid die ontroeren, terwijl een oud mens kan
ontroeren door haar of zijn wijsheid, verstilling en
overgave. Zo gezien weerspiegelt een mens in de loop
van zijn leven de hele evolutie van de mens.
In de evolutie werden wij in het begin geïnspireerd en
geleid door de oude Heilige Geest, terug te vinden in het
wezen van een kind, terwijl we in de toekomst door de
nieuwe Heilige Geest, terug te vinden in het wezen van
sommige oude mensen, geholpen zullen worden om
de weg terug te vinden vanuit het materialisme naar
de geestelijke wereld.
• De oude Heilige Geest omhulde en doorstroomde de
mens, toen hij nog in het Paradijs leefde. Maar hoe verder
de mens afdaalde naar de aarde en zich met de wereld
van de materie verbond, hoe meer de Heilige Geest zich
moest terugtrekken. Met haar puurheid en zuiverheid
kan zij immers alleen maar inwerken op dat gedeelte van
onze ziel dat niet werd aangetast door Lucifer en Ahriman.
Daarom heeft de oude Heilige Geest op dit moment
nauwelijks nog een mogelijkheid om op ons in te
werken en ons bij te staan.
Dat houdt in dat er een nieuwe Heilige Geest moet
komen die wel in staat ons te helpen.
• De nieuwe Heilige Geest wordt daar geboren, waar
mensen door het lijden heen zijn gegaan en waar zij
rijpten tot inzicht, tot geestelijk denken en tot een alles-
verdragende liefde. Waar mensen op die manier geestelijk
ontwaken, kan de nieuwe Heilige Geest werkzaam worden.
Daarbij werkt zij met name in op ons denken en vormt dat
om tot een geestelijk denken.
De oude Heilige Geest leeft zichtbaar in de jonge Maria
die in een stal in Bethlehem haar kind ter wereld bracht
en op 25-jarige leeftijd stierf, toen haar zoon Jezus 12 jaar
oud was.
In haar herkennen we zo sterk die paradijselijke onschuld.
De nieuwe Heilige Geest leeft in de oudere Maria. Zij laat
zien hoe deze Geest in/aan ons werkzaam kan worden als
wij door het lijden aan het leven heen inzicht en een
hoger denken hebben verworven.
9. Maria en het Kerstfeest
Ons Kerstfeest is gericht op het verleden:
op wat er tweeduizend jaar geleden gebeurde.
Op dit feest staat vooral de jonge Maria centraal.
Vandaar dat dit feest ook altijd gepaard gaat met
een zeker heimwee: het heimwee naar de onschuld
en de zuiverheid van het verloren paradijs.
In de toekomst zal de oudere Maria meer en meer
op het Kerstfeest in de aandacht komen te staan:
Zij richt onze aandacht op de toekomst: hoe wij door
het lijden heen verbonden zullen raken met de nieuwe
Heilige Geest. Daarbij zal ongetwijfeld het visioen uit
De Openbaring van Johannes (12 : 1 – 5) een grote
plaats krijgen:
En er werd een groot teken in de hemel gezien:
een vrouw, met de zon bekleed, met de maan
onder haar voeten en een krans van twaalf sterren
op haar hoofd. En zij was zwanger en schreeuwde in
haar weeën en in haar pijn om te baren…
En de draak stond voor de vrouw… om, zodra zij haar
kind gebaard had, dit te verslinden.
En zij baarde een zoon maar haar kind werd plotseling
weggevoerd naar God en naar zijn troon.
10. Waarom spiegelt de Heilige Geest zich in een
vrouw?
De man is meer met het aardse verbonden, de vrouw
meer met het hemelse. Toen de dualiteit van man en
vrouw, in Lemurië ontstond, was de vrouw vooral bedoeld
om te ontvangen:
• Bij de conceptie van een kind ervoer en zag de vrouw
in oude tijden nog dat op de achttiende dag na de
conceptie, haar kind dat neergedaald was uit de geestelijke
wereld, zich verbond met de embryo in haar schoot.
Dat werd eeuwenlang gezien als de eigenlijke conceptie.
Zo ontving de vrouw een wezen dat vanuit de geestelijke
wereld afdaalde naar de aarde.
• Zij was ook in staat te ontvangen wat de Heilige Geest
wilde schenken. Daarom leefde (en leeft!) er bij uitstek in
de vrouw een bijzondere wijsheid: Sophia, de Heilige
Geest leeft in haar ziel en schenkt haar deze wijsheid.
• Daarom draagt de vrouw ook het leiderschap bij
culturele vernieuwingen (zoals die van deze tijd).
Daarom is er in de geschiedenis vaker sprake van een
matriarchaat dan van een patriarchaat.
In deze tijd, nu het materialisme hoogtij viert, is er sprake
van een patriarchaat.
• In het Genesis-verhaal over de schepping van de mens is
het Eva die verstaat wat de slang wil zeggen, de man niet,
omdat zij nu eenmaal een speciaal lijntje met boven heeft.
Het is Eva die als eerste eet van de appel en die dus het
voortouw neemt bij de beslissing om af te dalen naar de
aarde om daar de menselijke ontwikkeling voort te zetten.
• Helaas is het Genesis-verhaal voortgekomen uit een
typisch mannelijke geestesstroming en daarom komt
Eva er ondanks haar leidende rol toch bekaaid vanaf.
De oudere Maria, een vrouw!:
als Eva is zij ons voorgegaan bij de afdaling tot in de
materie, als Sophia zal zij ons voorgaan op onze weg
terug, de weg van vergeestelijking.
Hans Stolp