“De esoterische geheimen van Michaël”
Deel 1: Hoe Michaël in ons leven werkt
Veel mensen doen ’s avonds voor het slapen gaan
een vaste oefening. Zij kijken terug op de voorbije dag
en maken zich bewust wat ze die dag eigenlijk beleefd hebben. Daarna kijken ze terug naar het leven dat achter hen ligt.
Daarbij zien ze natuurlijk niet alleen de vrolijke of gelukkige herinneringen, maar zien ze ook de donkere ervaringen terug,
de pijn en het verdriet. Nu gaat het erom niet te blijven stilstaan
bij die pijn, maar de aandacht vooral te richten op wat je van die donkere ervaringen geleerd hebt.
Vervolgens bedanken ze Michaël, want aan zijn impuls die hen
hielp om vol te houden, danken ze de geestelijke winst die ze
op de donkere levensperioden behaalden: dat ze gevoeliger werden bijvoorbeeld, of geestelijk sterker.
Door deze dankbaarheid ontstaat er geleidelijk een diepe band
met Michaël. Wie zich oefent in dankbaarheid, verbindt zich
als vanzelf met Michaël! Overigens: de hulp van Michaël zie je meestal pas achteraf, niet als je midden in het donker of het verdriet zit.
In ons leven geldt er een oude esoterische wet: zo diep als je
door het donker bent heengegaan, net zo intens zal je het licht mogen ervaren. Als je je tenminste niet opsluit in bitterheid of zelfbeklag. Bovendien is het zo dat Michaël ons voor veel sterker houdt dan wij zelf denken te zijn. Het is alsof hij zegt: Jullie zijn
veel sterker dan jullie zelf denken. In wezen is jullie kracht onuitputtelijk. Denk daarom niet te klein over jezelf.
Juist om ons te oefenen in de nodige geestkracht, doen
leerlingen van de Vrije School op het Michaëlfeest van 29 september zogenaamde moed proeven. Ze spelen de ridder
die de draak verslaat, ze klimmen in bomen, en dan net iets
verder dan ze eigenlijk durven, of ze vliegeren. Een vlieger heet
in het Duits; Drache (draak).
2. Michaël is de regent of de geestelijk leider van deze tijd.
Sinds 1879 is Michaël de geestelijk leider van onze tijd. Zeven
aartsengelen mogen om de beurt ongeveer 350 jaar de
mensheid op hun eigen, unieke manier leiden en inspireren.
Sinds 1879 is dat de grote aartsengel Michaël.
Kenmerkend voor zijn inspiratie is:
• Een streven naar het wereldburgerschap, ofwel kosmopolitisme.
• Bewustwording van de geestelijke wereld
• Zoeken naar het ‘daarom’ van de ervaringen die ons overkomen, in plaats van blijven hangen in een eindeloos herhaald ‘waarom?’
Michaël was ook de geestelijk leider of regent van de mensheid in
de tijd van Alexander de Grote, omstreeks 350 v. Chr. Alexander voerde vele oorlogen. Gevraagd waarom hij zoveel oorlogen voerde, zei hij: Dat is door de Voorzienigheid zo ingericht, omdat wij dienaren zijn van haar wil. Want de zee beweegt niet als de
wind niet waait, en bomen wiegen niet zonder de storm en ook
de mens is niet werkzaam zonder de Voorzienigheid. Ook ik wil ophouden oorlog te voeren, maar de Heer van mijn wil laat het
niet toe. De Heer van zijn wil is Michaël. Alexander weet zich
dus geïnspireerd door Michaël.
Net als toen is er ook nu sprake van een Michaëlische storm
op aarde. Wat wil Michaël met de huidige storm? Hij wil het
beperkte nationalistische denken overwinnen, het racisme
en het dogmatische denken. Dat wil hij, omdat hij strijdt voor
de zelfstandigheid van de mens en dus voor de vrijheid van de mens. Zo is ook de zogenoemde Arabische lente te danken aan
een impuls van Michaël.
De vrijheid die Michaël ons schenkt, moet echter wel geleerd
worden. Dat wil zeggen: we moeten leren om de toenemende
vrijheid niet op een egoïstische manier te gebruiken, maar in
dienstbaarheid en liefde, om er anderen mee te helpen. Deze
vrijheid vormt de basis voor de hogere liefde, van het hoger
Zelf of hogere Ik, die Christus ons in deze tijd brengt.
3. De vaderlijke liefde van Michaël
Michaël is de Zendbode van de liefde. Hoe laat dat zich rijmen
met de storm die hij over de mensheid heen doet komen? Denk
bijvoorbeeld aan de stormen van deze tijd en aan de oorlogen
van Alexander de Grote. Nu zijn er twee soorten liefde: een vaderlijke en een moederlijke liefde.
De moederlijke liefde is:
• Troostend, en
• met aandacht voor het innerlijk van het kind.
• Ze probeert pijn en ongemak te voorkomen of te genezen
(kusje op de zere plek)
De vaderlijke liefde:
• Zet ons op onze voeten geeft ons een duwtje;
• daagt ons uit,
• leert ons verantwoordelijkheid te dragen,
• en bevestigt ons.
Meisjes hebben bijvoorbeeld de bevestiging van hun vader
nodig om te leren vertrouwen dat hun uiterlijk goed is.
Jongens hebben de uitdaging van de vader nodig om kracht, zelfvertrouwen en zelfbewustzijn te ontwikkelen.
De liefde van Michaël is een vaderlijke liefde: uitdagend, maar
ook bevestigend; heus waar: je kan het wel!
4. De impulsen van Michaël
Iedereen ervaart, bewust of onbewust, de impulsen van Michaël.
Daarbij gaat het met name om deze impulsen:
• Wees écht in relaties en verschuil je niet achter een muur.
En vergeet niet dat mensen zich ook achter grapjes verbergen,
of door hard te werken, of door nooit te zeggen wat er echt
in je omgaat.
• Een verlangen naar vrijheid.
• Bewustwording van de geestelijke wereld: van reïncarnatie,
het leven na de dood en van de stille hulp van engelen en
gestorven geliefden.
• Bewustwording van de Mysteriën van Christus.
Michaël wordt dan ook wel ‘Het Aangezicht van Christus
genoemd.’ Ook worden die twee: Christus en Michaël wel
in een adem genoemd: Michaël-Christus.
5. Een Herfstfeest
Michaël is de leidende aartsengel van de zon. Hij werkt aan ons
en leidt ons al sinds de eerste incarnatie van moeder Aarde: de Oude Saturnus. Als leidende zonne-engel leidt hij ook alle ontwikkelingen van ons zonnestelsel.
Het Michaëlfeest op 29 september is een herfstfeest.
In 813 op het Concilie van Mainz werd dat door de
kerkvaders besloten. Met als kenmerken:
• Een oogstfeest
• Een geestelijk oogstfeest;
denk aan de rijkdom van de ouderdom!)
• Een moed feest
• Een dankfeest.
6. Michaël en Lucifer, de duivel en Ahriman, de satan.
Ooit, in het Lemurische Tijdperk, verbande Michaël Lucifer
naar de aarde. Daar begon hij op de mens in te werken.
In de Bijbel wordt ons dat beeldend verteld in het verhaal
over de slang, Lucifer, in het Paradijs. Maar waarom verbande Michaël Lucifer naar de aarde?
Opdat hij ons zou gaan inspireren. Hij bracht ons namelijk
kennis (we hebben veel van hem geleerd) en bewustwording
van onszelf.
In de Bijbel staat dat Adam en Eva zich bewust werden dat ze
naakt waren: dat is een beeldende beschrijving van het begin
van de bewustwording van Adam en Eva van zichzelf, dankzij
de impuls van Lucifer.
Later, tussen 1841 en 1879, werd Ahriman, ofwel de satan, naar
de aarde verbannen door Michaël. Lucifer wil ons laten vergeten
dat wij op aarde leven, en maakt ons zweverig, terwijl Ahriman
ons juist de geestelijke wereld wil laten vergeten en ons aan de aarde wil kluisteren.
De impuls van Lucifer brengt ons onder andere:
• Zelfoverschatting
• Een zweverige levenshouding
• Egoïsme
De impuls van Ahriman brengt ons onder meer:
• Materialistisch denken en leven
• Eenzaamheid
• Ontneemt ons het besef van de zin van ons leven
• Angst
• Gebrek aan eigenwaarde
• Starre levenshouding
In de Bijbel wordt de val van Lucifer zo beschreven:
Jesaja 14 : 12: O, Morgenster, zoon van de dageraad,
hoe diep ben je uit de hemel gevallen …
Ezechiël 28 : 17: Ter aarde wierp Ik 
God) jou Lucifer) neer.
Ahriman werkt sinds zijn val op aarde (1879) in op ons hart en
op ons denken. Ons denken wil hij dor, levenloos en plat materialistisch maken. Ook wil hij het aardse leven omvormen
tot een strak geordend, machinaal leven.
De gevolgen van de val van Ahriman zijn onder andere:
• 1917: het Bolsjewisme
• 1914 – 1918: Eerste Wereldoorlog
• 1940 – 1945: Tweede Wereldoorlog
• God-is-dood-theologie
• Politiek die spreekt over voltooid leven als mensen hun leven
als zinloos ervaren.
7. De incarnaties van Lucifer, Christus en Ahriman
3000 v. Chr.: Lucifer incarneert in China in de gele keizer, Huang Di.
Omstreeks het begin van onze jaartelling: Christus incarneert in
de mens Jezus van Nazareth.
Omstreeks 2664 (of eerder!) zal Ahriman in Amerika incarneren.
De Ahrimanische geesten zijn dus op dit moment druk bezig de
komende incarnatie van Ahriman voor te bereiden.
Michaël geeft ons ook een nieuw inzicht in de incarnatie van
de Christus. Hij leert ons denken in termen van processen en
ontwikkelingen. Zo incarneerde de Christus in de mens Jezus
van Nazareth toen deze 30 jaar oud was en hij werd gedoopt
in de Jordaan door Johannes de Doper. Drie jaar, tot aan de kruisiging, had de Christus ervoor nodig om het lichaam en
de ziel van Jezus van Nazareth volledig te doordringen en
‘te verchristelijken.’
Bij dit proces zijn de volgende zeven Mysteriën waar te nemen:
1. De Conceptie van de Christus bij de Doop in de Jordaan.
2. De Embryonale fase van de Christus: tussen Doop
en Kruisdood.
3. De Geboorte van de Christus op aarde: bij de kruisdood
van Jezus Christus.
4. Het aarde leven van de Christus: tussen de Opstanding
en de Hemelvaart (40 dagen).
5. De Hemelvaart of eenwording met de etherische wereld.
6. Het Pinksterfeest – ofwel de Geest verbindt de Christus
met zijn leerlingen.
7. De Wederkomst van de Christus in de etherische wereld
in deze tijd.
Hans Stolp