Soms vind je aan de oever van de zee een steen, zei ze.
Volkomen glad en rond, door ‘t water gepolijst,
ligt hij in de holte van je hand.
Het leven was vaak hard.
Er waren tijden dat ik balanceerde
op de rand van wat een mens verdragen kan.
Het leven is als ‘t water van de zee.
Het slijpt tot overblijft wat écht is: jij.
Misschien vindt God die steen
en legt hem in de holte van zijn hand.
Hans Stolp