II.
II. De tweede terugblik
Na de eerste terugblik mogen wij onze geliefde,
dus vanuit ons gevoel, volgen op zijn reis door
de astrale- of zielenwereld.
Dat is een reis die aanzienlijk langer duurt,
ongeveer een derde van het aantal jaren die hij
op aarde doorbracht. Ofwel: net zolang, als de
tijd die hij op aarde slapend doorbracht. *
Daar, in die astrale wereld, krijgt onze geliefde
opnieuw een terugblik op alles wat hij op aarde
beleefde. Maar nu vanuit een ander perspectief.
Hij mag deze ervaringen daar doorvoelen vanuit
de beleving van die ander met wie hij op aarde
te maken had: zijn familie, vrienden enzovoort.
Daardoor begint hij nu pas te voelen, wat zij
toen voelden. Het gevolg van deze bezinning
is dat hij begint te begrijpen wat de ander toentertijd aan hem beleefde.
Daarom komt er met een zekere regelmaat vanuit de astrale wereld een oproep om vergeving naar ons, die achterbleven.
Want nu pas dringt het echt tot de gestorvene door, wat zijn woorden of daden bij de ander teweegbrachten.
Dat is niet voor niets, want bij deze terugblik krijgt de gestorvene ook te zien,
welke impulsen en inzichten zijn beschermengel in zijn ziel neerlegde. Ook al bleven die impulsen bij het waakbewustzijn overdag onbewust,
ze werkten wel door.
Maar hoe en in welke mate?
En wat heeft de gestorvene er toen mee gedaan?
Hans Stolp