I. De groei in geestkracht of ik-kracht
Voor onze geliefden die zijn gestorven en de geestelijke
wereld zijn binnengegaan, is het heel belangrijk dat wij,
die op aarde achterbleven, iets aanvoelen en begrijpen
van de weg die zij nu gaan. Wanneer zij voelen dat wij
hen met begrip en inzicht volgen op hun weg, is het voor
onze geliefden alsof zij daardoor worden omhuld met
een mantel van liefde. Ook voelen zij zich geïnspireerd en
ervaren ze hoe ze door onze liefde nieuwe impulsen krijgen
om vol vertrouwen verder te gaan op hun weg door de
geestelijke werelden.
Het inzicht in de weg die onze geliefden gaan,
houdt allereerst in dat wij ons vertrouwd maken met de
ervaringen die de gestorvenen de eerste drie dagen na
hun dood opdoen in de etherische wereld. (1)
Daar krijgen zij immers de levende, kleurige en
voortdurend bewegende beelden van hun zojuist voltooide
aardse leven terug te zien. Drie dagen lang bezinnen zij zich
op die beelden. Daarbij doen , ze dat vanuit een heel specifiek
perspectief. Het is namelijk, alsof hen de vraag gesteld wordt:
welke geestelijke winst en welk inzicht heb je opgedaan bij
de ontmoetingen op aarde met zoveel verschillende mensen?
Op welke manier werd je er sterker door? En veroverde je
op die ervaringen zowel op de verwarmende, als op de
pijnlijke ervaringen) meer geestkracht of ik-kracht?
Kennelijk gaat het bij deze terugblik vooral om die ik-kracht.
Dat is ook wel begrijpelijk, want die heeft de gestorvene
nodig op zijn verdere reis door de geestelijke werelden.
Daarom is dit het eerste wat de mens zich na de dood
bewust mag worden: de groei in ik-kracht die hij of zij
in haar of zijn zojuist voltooide leven opdeed. (2).
(1) De etherische wereld ligt als een schil om de aarde
en reikt tot aan de cirkel die de maan beschrijft rond de aarde.
Daar gaat de etherische wereld over in de astrale wereld.
(2) Overal, waar ik in dit artikel schrijf hij schrijf, bedoel ik
ook zij. Gemakshalve en voor de leesbaarheid beperk ik mij
echter tot de mannelijke vorm.
Hans Stolp