Verslag van de lezing: “De stille week”

De stille week wordt ook wel de heilige of goede week genoemd.

De week van palmzondag naar paaszondag.

Zoals de Christusgeest eens de geestelijke wereld verliet

om af te dalen naar de aarde, zo verlaat de Christus nu Galilea,

waar alles in de natuur uitbot en naar de dorre en

doodse Judea gaat. De afdaling tot in het hart van de aarde

gaat zijn voltooiing vinden.

Als de volle maan in het voorjaar doorbreekt is het de tijd

om te zaaien, want dan komt het met volle kracht uit de grond.

De kiemkracht is dan groot.

In de 16e eeuw heeft Matthias Grünewald

een drieluik geschilderd; ‘het Ishenheimer Altaar’

dat beelden van de geboorte, de kruisiging en

de opstanding van Christus laat zien, alsmede

gestalten van heiligen met suggestieve beelden

van beproevingen die zij ondergingen.

Dit schilderij, dat gehuisvest is in Museum Unterlinden

in Colmar (Frankrijk) vormde een louteringsweg

voor ernstig zieke mensen. De zieke mens werd voor

een van de panelen geplaatst, waarna hij het beeld

in zich kon opnemen. De keuze van het paneel

werd bepaald door de aard en ernst van de kwaal.

In de M.E. werden schilderijen in ziekenzalen gebruikt,

zodat zieken in meditatie naar het beeld konden kijken,

het werkte helend. Het werd dus als geneesmiddel gebruikt,

want er gebeurt veel op het gebied van de ziel.

Als er bewust wordt gemediteerd kan er iets afsterven

en iets nieuws ontstaan.

Het gaat niet alleen om kijken, maar ook om bewustwording.

Het geheim van de doop van Jezus in de Jordaan is dat

de Christuskracht in Jezus daalt en dat Jezus deze kracht ook

in zich kan opnemen en dragen.

Een stem daalt uit de hemel en zegt:

“Dit is mijn Zoon, mijn geliefde, heden heb ik hem verwekt.”

Daarna daalt de Christuskracht stap voor stap steeds meer in,

zodat Jezus uiteindelijk het helemaal in zijn hart kan opnemen.

Dit proces werd voltooid aan het kruis, waarin de manifestatie

van de Christus op aarde een feit werd. De Christuskracht werd verankerd op aarde door de dood van het lichaam van Jezus.

Het gevolg is dat wij die kracht nu ook in ons kunnen opnemen,

want het is tot een levende kracht geworden.

De stille week beschrijft in 7 stappen het incarnatieproces

waarin de Christusgeest op aarde indaalt en geboren wordt.

Het Jodendom, de Islam en het Christendom zijn maanreligies

Kenmerken van deze religies zijn;

Het weten komt van buitenaf naar ons toe

Het exoterisch geloven

Er wordt veelvuldig het vingertje geheven met

de woorden dat je op die manier moet geloven

Het licht van de maan komt indirect van het zonlicht op aarde.

De zonnereligie heeft de bedoeling om autoriteiten van

buitenaf los te maken. Het innerlijk weten wordt geraakt,

daar heb je geen autoriteit van buitenaf voor nodig.

De zonnereligie heeft als doel het geweten te ontwikkelen.

De Christuskracht reikt ons de weg naar het geweten.

Regels van buitenaf kunnen ons nu niet meer in toom

houden. Iedereen zal nu individueel moeten gaan werken

aan de vorming van het innerlijk weten.

Jeruzalem bestaat uit 2 bergen:

De berg Sion (vrede).

Deze berg is de plek waar het esoterische weten

werd gepredikt, de zonnereligie.

Hierop stond eerder de tempel van Salomo.

Deze berg vertegenwoordigt de liefde, de vrede

en hier geldt de regel; keer hem je andere wang toe.

Op deze berg was een heiligdom verborgen.

Melchizedek was als priester aan dit heiligdom verbonden.

Hij was de grootste ingewijde.

Ooit was Jeruzalem (Salem) in de tijd van Melchizedek,

de stad van de zonnegod. Toen werd het onder Salomo

de stad van de maan(religie).

En nu brengt Jezus Christus, de allerhoogste Zonnegeest

de stad binnen… Hij heeft waarschijnlijk de van oorsprong Hindoeïstische Richies ingewijd. Evenals Zarasustra, die oorspronkelijk uit de Iran kwam.

De andere berg heet Moria (gerechtigheid)

Deze berg vertegenwoordigt de maanreligie,

waar geboden een belangrijke rol spelen.

De wet was; oog om oog en tand om tand.

Dit was de plek waar Abraham zijn zoon Izaäk moest offeren.

Het verhaal gaat dat Melchizedek Abraham tegenkomt

en hij krijgt van Abraham de gaven van brood en wijn.

Abraham gaat door Moria en vond de weg naar Sion

en werd daar ingewijd door Melchizedek. Abraham betaalt

vanaf dat moment tienden aan de stad Jeruzalem.

Zondag; Het licht van de zon gaat op.

Op Palmpasen, de zondag voor Pasen, de dag van de zon,

laat Jezus een heilige, witte ezel ophalen in Bethanië,

Bethphage; het huis van de vijgen.

De vijg is het symbool van de inwijdingstraditie,

hier stond een inwijdingsschool.

Hier waren heilige vijgenbomen en heilige ezels.

Jezus logeert met zijn leerlingen in Bethanië.

Hij gaat over de olijfberg ernaar toe.

Er was 1 witte ezel en op deze ezel rijdt Jezus naar Jeruzalem.

Net als Bileam die ook op een witte ezel zat. Bileam beschikte

over magische krachten en moest het volk Israël vervloeken.

Tot 3 maal toe houdt een engel de ezel tegen, dan pas ziet

Bileam de engel. Hij wil het volk vervloeken, maar er komen

geen banvloeken uit zijn mond, integendeel hij zegent het

volk Israël. De engelen werkten door hem heen.

Door zegenende woorden uit te spreken kon het volk

binnen gelaten worden.

In Jeruzalem was het druk want er werd Pascha gevierd.

De mensen kennen het verhaal van Bileam en raken in trance

als ze Jezus op de witte ezel zien binnenrijden.

Ze leggen palmtakken voor de poten van de ezel en halen

Jezus als koning binnen.

Palmtakken zijn symbool voor de zon.

Hiermee doet eindelijk de zon en daarmee de zonnereligie

weer zijn intrede in Jeruzalem.

Ooit was Jeruzalem in de tijd van Melchizedek, de stad

van de zonnegod.

Onder Salomo werd Jeruzalem de stad van de maanreligie.

En nu brengt Jezus Christus, de allerhoogste Zonnegeest

de stad binnen…..

Dit is de intocht van de Christuskracht.

Hierdoor raken de mensen in trance en roepen;

“Gezegend hij die komt in de naam des Heren”

en ze leggen ook hun klederen met palmtakken op de grond.

De afdaling van de zonnegod begint op zondag, de zon

begint te stralen.

Maandag: de maanreligie gaat sterven.

De maandag is verbonden met de maanreligie.

Jezus Christus en zijn leerlingen gaan vanuit Bethanië,

waar zij de nacht doorbrachten, weer naar Jeruzalem.

Onderweg passeren zij Bethphage.

Daar vervloekt Jezus Christus een vijgenboom: de oude inwijdingsweg, de oude helderziendheid is nu ten einde.

De vijgenboom staat symbool voor de oude mysterieweg,

de oude inwijdingsweg.

Wij kunnen nu een wetende worden via onze eigen

innerlijke weg, dit is een nieuwe weg.

Jezus maakt hier een einde aan de oude weg.

De Christuskracht kan nu in je ontwaken, dat hoeft niet meer

via anderen te gaan, maar via jezelf, je Hogere Zelf.

De maanweg wordt afgesloten.

Jezus komt dan in Jeruzalem aan bij de tempel.

Iedereen maakt een offer in de tempel. Het is er een chaos,

want er zijn ook veel handelaren.

Jezus raakt diep verontwaardigd en wordt boos en roept;

“Jullie hebben een rovershol gemaakt van het huis

van mijn Vader, maak de tempel nu schoon!”

En de lammen gingen weer lopen en de blinden

konden weer zien. In symbolische zin is de tempel

ons hart waar allerlei handelaren wonen.

We moeten leren het hart schoon te maken en de

handelaren uit te bannen.

Het is belangrijk om innerlijk stil en schoon te worden,

dan pas kan je de innerlijke stem horen. Dan ontwaken

er nieuwe krachten; lammen gaan lopen en blinden

kunnen weer zien.

De maanreligie gaat plaats maken voor de zonnereligie.

Bij het verlaten van de tempel roepen de kinderen:

“Hosanna, daar komt de koning!”

Dinsdag, een dag van verbale strijd.

Mardi in het Frans. De dag van Mars, de “oorlogsgod.”

De dag van de geestelijke gevechten.

De strijd wordt gevoerd met ons ego. Je probeert je ego

dingen om te vormen, angst overwinnen, overgave leren, stilte beleven.

Op dinsdag komt Jezus opnieuw de stad binnen.

De mensen zijn niet meer zo enthousiast, door het gebeuren

in de tempel. Er is meer een afwachtende stilte. Jezus komt majestueus de stad binnen en de mensen kijken toe wat er

in de tempel gebeurt.

Nu offert Jezus alleen en doet zijn plicht om het Pascha

te vieren. De schriftgeleerden en de Farizeeërs zijn bang

voor zijn kracht. Zij zien dat hun macht vermindert en

ze worden kwaad. Angst slaat om in haat en ze gaan

tot 4 keer toe de strijd aan met Jezus.

Dit staat voor een viervoudige aanval op onze egokrachten.

Eerste aanval, het Sanhedrin.

Leden van het Sanhedrin, bestaande uit de hogepriester

en schriftgeleerden stelden Jezus een strikvraag:

“Trad Johannes de Doper op uit eigen gezag of op gezag van God?” Waar Jezus ook voor zou kiezen, het zou altijd fout zijn.

Dan speelt Jezus de bal terug: “Zeggen jullie het maar!

Dan vertelt Jezus het verhaal van de onrechtvaardige pachters.

Lucas 20: 9 – 19. De hogepriester en de schriftgeleerden

begrepen dat Jezus met het oog op hen deze gelijkenis

had uitgesproken. Zij waren als de onrechtvaardige pachters

een doodden de Zoon van de Heer.

Tweede aanval, de farizeeërs. De farizeeërs vroegen Jezus;

“Is het geoorloofd om belasting aan de keizer te betalen?”

Dit was weer een strikvraag. Dan zegt Jezus:”Toon mij een

geldstuk. Geef dan de keizer wat des keizers is

en Gode wat Gods is” Derde aanval, de Sadduceeërs.

De Sadduceeërs waren de liberalen, de cultuurdragers,

de vooraanstaanden die nergens in geloofden, noch in god,

noch in engelen. Ze stelden hem de vraag:

“Meester, er is een vrouw die met 7 broers getrouwd

is geweest, want alle 6 broers zijn overleden.

Met wie is deze vrouw nu in het hiernamaals getrouwd?”

Jezus antwoordt hen: “In de opstanding der doden

huwt men niet, maar is men aan engelen gelijk.

Daar is alleen universele liefde, geen persoonlijke liefde.

Ook deze aanval sloeg Jezus af.

Vierde aanval, een schriftgeleerde stelde de vraag;

“Wat is het grote gebod in de wet?” Jezus antwoordde:

“Gij zult de Heer uw God liefhebben boven alles

en uw naaste als u zelf.”

In die tijd was dit een grote uitspraak:

De liefde van God moet geworteld zijn in de liefde voor je naaste.

Jezus reageert op die verbale aanvallen met een achtvoudig:

“Wee u.”Jezus zegt dat het geloof van de mensen alleen

buitenkant is. Pas wie zichzelf innerlijk zuivert kan in verbinding

met het Goddelijke komen. Jezus maakt heel duidelijk dat er een keuze moment is. Jezus gaat daarna met zijn discipelen terug

naar de top van de Olijfberg.

Hier geeft Jezus aan zijn leerlingen esoterisch onderwijs.

Zie Matth. 24 en 25. Ze kunnen de tempel zien.

Deze rede staat bekend als “De Apocalyps op de Olijfberg”

Deze indrukwekkende rede loopt uit op de visionaire

slotwoorden over de toenemende scheiding tussen de

schapen en de bokken. Als de Christus in de mens geboren

wil worden zijn er keuzes: de weg van het ego en de weg

van het weten. Wij leven nu in de beslissende overgangstijd.

Er zullen valse christenen en profeten opstaan om de

wetenden te verleiden. Ze zullen grote wonderen doen om

mensen te verleiden. Steeds meer mensen zullen voelen

dat het gaat om de innerlijke weg.

Er zullen aardbevingen, oorlogen komen.

Dit zijn de weeën de beproevingen, waarin iets geboren

kan worden. Alles is in beweging, zowel de natuur als ook

de engelen. Het zijn krachten, die weeën. Er zal geen steen

op de andere blijven. Soms moeten de weeën zo heftig worden

om mensen wakker te schudden.

De bedoeling is om bij jezelf naar binnen te gaan

en vandaar uit de verbinding met elkaar te maken.

Jezus spreekt nog 2 gelijkenissen:

De1e gelijkenis gaat over de 10 maagden die op een

bruiloft wachten. Daarvan vergeten 5 bruiden hun lampen

bij te vullen. Als de bruidegom komt is hun lamp leeg

en geeft geen licht meer. Zij kunnen die verbinding niet

meer leggen. Daarom is het belangrijk om waakzaam te zijn, verwachtingsvol, want dan kan de verbinding plaats vinden.

De 2e gelijkenis gaat over een mens die 5 talenten kreeg

en een ander mens kreeg er 2. Beiden verdubbelden hun

talenten en brachten die terug naar hun heer.

Een ander kreeg 1 talent en begroef dat talent onder de grond. Deze mens werd vervloekt door zijn heer, want hij had niets met zijn talent gedaan. De boodschap is duidelijk; ga met je talent

aan de slag, doe er iets mee. Je kunt 2 wegen op gaan.

Als je niets doet kom je bij de bokken.

In ieder mens zitten ‘schapen’ en ‘bokken’ De bokken vertegenwoordigen de egokrachten en weerhouden je

de innerlijke weg te gaan. Er zal steeds een grotere

scheiding ontstaan tussen deze 2 krachten.

Dit is de meest beslissende tijd. Je bent niet voor niets

in deze tijd geboren.

Woensdag, de scheiding begint

De dag van Wodan, dit is een Germaanse god.

In het Frans is het mercredi, genoemd naar Mercurius,

de god van de handel en heling.

Op deze dag blijft Jezus met zijn leerlingen in Bethanië.

Dan komt Maria, de zus van Lazarus en Martha en stort

een flesje kostbare nardusolie uit over de voeten van Jezus.

De voeten van Jezus worden gezalfd. Dit is een teken van dankbaarheid van de kant van Maria, want haar leven is

veranderd door Jezus. Daarnaast is het ook een voorbereiding

op de komende dood van Jezus Christus. Het is ook een stervenswijding. Dit is de dag van de heling.

Dankbaarheid schept de diepste band met Christus.

Hoe doe je dat? Voel je leven als een geschenk.

Judas kijkt met stijgende verbazing toe en vindt het zonde

van het geld, het had beter aan de armen besteed kunnen

worden. Judas is liefhebber van geld en macht. Hij wordt

kwaad en loopt weg nar de Olijfberg, naar het Sanhedrin

en belooft Jezus te zullen verraden tegen betaling

van 30 zilverlingen. Hier vindt de scheiding van de schapen

(Maria) en bokken( Judas) plaats. In mij woont een Maria

en Judas. Word je er van bewust, om te kunnen transformeren.

Het getal 30 is het getal van de maan en zilver is de kleur van

de maan.

Donderdag, de dag van de hemelse wijsheid.

Het geheim van Melchizedek

Jeudi, in het Frans, is genoemd naar Jupiter of Zeus (Grieks).

Dit is de oppergod van de hemel en wijsheid.

Het is de kleur wit die op deze dag te voorschijn komt,

de kleur van de zon, dat even komt oplichten.

Op deze dag vieren alle Joden de maaltijd die een

voorbereiding is op het aanstaande paasfeest.

Net als eens in Egypte, in de laatste nacht voor Exodus

(uittocht van Egypte), wordt het lam geslacht.

Alles van het lam wordt gegeten.

Het paaslam staat voor de maanreligie, brood en wijn

voor de zonreligie. Dit laatste avondmaal, zet de stap

van de maan naar de zon, van oud naar nieuw, van lam

naar brood en wijn.

Dit avondmaal wordt gegeten in Jeruzalem, in het ordehuis

van de Essenen, dat recht tegenover het paleis van Kajafas staat.

Deze bijzondere plek was eeuwen geleden de plaats waar de tempel stond, waar Melchizedek als priester verbonden was.

Deze tempel was gewijd aan de zonnegod.

De latere Joodse tempel was gewijd aan de maanreligie.

Maar nu begint op deze bijzondere plaats het licht van de zon,

het Christuslicht, weer te schijnen…

De symboliek van geloven op gezag naar het innerlijk weten.

De leerlingen eten het paaslam, maar daarna breekt Jezus

het brood en schenkt hij de wijn. Deze Joodse maaltijd wordt

altijd beëindigd met de hagada; het verhaal over de geschiedenis van het Joodse volk. Jezus Christus geeft zijn leerlingen in plaats van hagada het hogepriesterlijk gebed. (Joh.17) Ook geeft Hij

zijn leerlingen als hoogste hemelse wijsheid het gebod van de liefde mee; de laatste grote wijsheid die hij zijn leerlingen voor

zijn dood in het hart legt. Hij zegt: “Het is beter dat ik heen ga,

dan pas kan de Trooster geboren worden” Want als Hij zou

blijven, blijft hij de autoriteit en het is juist de bedoeling

dat de Christuskracht in ieder van ons geboren zal worden.

Daarom geeft Jezus een nieuw gebod; “Dat u elkaar lief hebt”

Dit is geen oog om oog, tand om tand verhaal,

maar liefde dat als een eenheidsbeleving wordt gezien.

Dit is de echte liefde, die voortkomt uit overvloed,

de krachtige liefde. Dan pas kan ieder tot zijn recht komen.

Dit is de weg naar Melchizedek.

In deze bijzondere pascha-nacht gaat geen Jood naar buiten:

buiten waart de worgengel rond, die ooit, lang geleden,

in Egypte aan de vooravond van de Exodus de eerstgeboren

en van de Egyptenaren en Israëlieten doodde. Daar waar de deurposten met bloed waren bestreken, bleef de oudste zoon gespaard. Maar Judas verlaat toch het huis en gaat naar de overkant, naar het paleis van Kajafas. Daarmee geeft hij zichzelf over in handen van de worgengel. In deze nacht sterft het laatste stukje nacht: Judas hangt zich op en zijn ik sterft.

Ook Jezus gaat in deze nacht met zijn leerlingen op weg

naar de engel des doods, naar Gethsemané. Daar heeft hij een ontmoeting met de worgengel.

Hier in de hof spelen zich diepe verborgen zaken af.

De leerlingen “vallen in slaap”, want hun bewustzijn is niet toereikend om dit verborgene te verstaan.

Jezus worstelt in doodstrijd en bad deze woorden: “

Vader, indien gij wilt, neem deze beker van Mij weg,

doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede!”

Jezus Christus dreigde hier te sterven, zijn zweetdruppels

werden bloeddruppels. Vanaf de doop in de Jordaan werkten

er krachten in zijn lichaam, nu was hij aan het eind van zijn krachten. Een klein stukje Christuskracht was nog niet in zijn lichaam opgenomen.

Hij dreigde te sterven en als dat zou gebeuren had hij het

niet helemaal kunnen volbrengen. Zijn plan moest slagen.

Tot drie keer bidt Jezus dat hij niet in verzoeking komt.

De engelen komen om hem de kracht te geven het laatste

stukje te volbrengen tot aan het kruis.

Om dit echt te begrijpen was teveel voor de discipelen,

ze konden dit niet bevatten. Iemand slaat van de hogepriester

het oor af. Nu wil Jezus ook geen geweld en raakte het oor aan

en genas hem.

Daarmee gaf hij te kennen dat er nu ook geen geweld

nodig was, maar het pad der liefde gegaan moest worden.

Op de witte donderdag wordt ons de hoogste wijsheid geschonken: de ware Liefde van de zonnegod.

Vrijdag: de dag der liefde

Vendredi: de dag gewijd aan Venus, de godin van de liefde.

Dit is de dag van de hoogste liefde, het offer van de

Zonnegeest. Jezus wordt achtereenvolgens langs Kajafas,

Pilatus en Herodus gestuurd.

Kajafas, gehuld in een zwart gewaad verhoort Jezus.

Jezus blijft zwijgen, want hij gooit geen paarlen voor de zwijnen.

Het diepste weten is niet aan hem besteed.

Pontius Pilatus is gehuld in een wit gewaad.

Het paleis van Pilatus stond in Jeruzalem en had vanaf

het bordes 3 dubbele deuren. Gelijk een iconestase.

Het offer voltrekt zich achter deze 3 deuren.

De aanklachten tegen Jezus worden geuit:

Hij is een opruier, hij zegt dat de mensen geen belasting

hoeven te betalen en hij zegt dat hij de koning is.

Pilatus vraagt hem op de man af of hij de koning

der Joden is. Hij neemt Jezus mee achter de deuren

van het bordes, het heilige der heilige.

Pilatus was op de hoogte van de inwijdingsrituelen.

Daar antwoordt Jezus op de vraag of hij de koning

der Joden is: “Mijn koninkrijk is niet van deze wereld.”

Pilatus wil voorkomen dat Jezus gedood wordt,

gaat naar buiten en zegt: “Ik vind niets kwaads in deze mens”.

Tot slot wordt Jezus naar Herodus gebracht. Herodus draagt

een rood gewaad. Herodus is koning van Galilea. Hij maakt duidelijk dat wat er is gebeurd niet in Galilea heeft plaats gevonden, maar in Judea en daar is hij als koning niet verantwoordelijk. Daarom wordt Jezus weer teruggebracht

naar Pilatus. Pilatus brengt Barnabas naast Jezus en vraagt

het volk wie ter dood veroordeeld moet worden.

Het volk roept op Jezus te kruisigen en Barnabas vrij te laten.

De vrouw van Pilatus droomde dat Jezus onschuldig is

en vraagt Pilatus om hem vrij te laten. Pilatus neemt Jezus

weer mee naar het Heilige der heilige en daar wordt Jezus

gegeseld en krijgt een doornen kroon op en een rode mantel om. Dit zijn tekenen van oude beproevingen binnen de oude mysterietraditie. Het is een oude inwijdingsrite. Jezus wordt weer mee naar buiten genomen en Pilatus roept tegen de menigte:

“Zie de mens!” Hiermee wil hij medelijden oproepen en wast zijn handen in onschuld. Hij gaat op de rechterstoel zitten en vraagt: ”Moet ik uw koning kruisigen?” Het volk antwoordt; ‘Wij hebben geen koning, alleen een keizer.” Pilatus geeft Jezus uiteindelijk

over aan zijn soldaten. Pilatus heeft hier zeer onder geleden.

Drie jaar later werd hij naar Rome teruggeroepen en heeft daar zelfmoord gepleegd, zegt de legende.

Na de veroordeling wordt Jezus naar Golgotha geleid met

een kruis op zijn schouders. Simon van Cyrene neemt het kruis

van Jezus over. Waarom nam geen van de discipelen het kruis

van Jezus over? Eigenlijk zou Simon Petrus dat hebben moeten doen. Petrus was daar niet klaar voor en daarom doet Simon

van Cyrene* dat voor hem.

Op Golgotha, de lage heuvel op de berg Moria, een

vooruitstekend punt, wordt Jezus aan het kruis gehangen.

Alleen Johannes van de discipelen is in de buurt, samen met

Maria Magdalena, Maria de zus van Martha en Maria de moeder van Jezus en Jozef van Arimatea.

Jezus hangt aan het kruis tussen 2 misdadigers.

Om 12.00 uur wordt de zon verduisterd door zandstormen.

Het is heel warm en onheilspellend donker. Dit duurde 3 uren.

In het diepste duister wordt het licht geboren.

Om 3 uur sterft Jezus en door een aardbeving scheurt het gordijn

dat het heilige van het Heilige der Heilige in de tempel afscheidt.

Eerder mocht de priester 1 keer per jaar in het Heilige der Heilige komen. Nu wordt het mogelijk voor iedereen om de ark

te aanschouwen, de woonplaats van God.

Op dat moment wordt de Christus op aarde geboren.

Het dode lichaam van Jezus straalt een gigantisch licht uit.

Het Goddelijke geheim wordt zichtbaar.

Het lichaam van Jezus begint te stralen van de Zonnegeest,

de Christus straalt door het lichaam van Jezus heen.

Uit de wonden van de handen vallen druppels bloed op aarde.

Het bloed is symbool voor de drager van onze geest.

Ook het bloed van Jezus was doortrokken van de Christuskracht

en hiermee dringt de Zonnegod de aarde in.

Jozef van Arimatea, een Esseen en een ingewijde en huismeester van het ordehuis, vraagt of hij het lichaam van Jezus mag

begraven in een rotsgraf.

Nog steeds zijn er aardbevingen tot aan paasmorgen.

Op goede vrijdag wordt het lichaam van Jezus begraven.

Zaterdag, het licht begint te stralen in de astrale wereld.

Zaterdag is gewijd aan Saturnus, de god van de landbouw,

de aarde, de strijd. De god die de schaduw symboliseert.

Twee gebeurtenissen staan die dag centraal; de aardschokken

gaan door tot paasmorgen. Bij zo’n naschok ging het ravijn

van Golgotha, ooit door Salomo dichtgegooid, weer open.

Het dode lichaam van Jezus Christus werd in het ravijn

opgenomen, waarin het zich bij een volgende naschok weer

sloot.

Op stille zaterdag trad Jezus de astrale wereld binnen.

Hier speelt een geheim af in de Geestelijke wereld.

In de lagere astrale wereld konden entiteiten niet meer

naar de hogere werelden gaan. Ze hadden geen bewustzijn

meer. Dit was al zo vanaf de zondvloed.

In deze donkere astrale wereld treedt Jezus Christus stralend binnen. Hij baant een pad naar de hogere astrale wereld en

langs dit pad worden talloze entiteiten naar de lichtwereld

geleid en bevrijd.

“Neder gedaald ter helle”, staat in de geloofsbelijdenis.

Hier speelt het zich af. Vanaf dat moment kan iedere

gestorvene via dit pad de lichtwereld bereiken en zich

geestelijk verder ontwikkelen.

Eerst wordt iets in de geestelijke wereld volbracht om het vervolgens op aarde te volbrengen.

Dat is zich nu in deze tijd aan het voltrekken.

Het graf van Arimatea lag op de rand van de berg Sion.

De aardbeving begon bij het sterven van Jezus aan het kruis

en maakte de kloof tussen Moria en Sion weer open.

In die kloof werd Jezus begraven. Het dode lichaam van Jezus

was doortrokken van de Christuskracht en ontwaakte

op de aarde en trok daarna door heel de aarde heen en ook

in de aura van de aarde. Daardoor werd de aura helder en schoon. Zo wordt de aarde de drager van het bloed van Christus. In de heilige communie wordt gezegd dat het brood dat we eten doortrokken is van de levenskracht van Christus,

het is het (symbool van het) lichaam van Christus.

Is Jezus echt aan het kruis gestorven? Paulus zegt;

“Als Jezus Christus niet gestorven is, heeft het geloof geen zin. Alleen door de dood heen kan de Christuskracht zijn werk doen.”

Zondag, paasmorgen

Hier vindt de bezegeling plaats van het totale proces.

Wat voor lichaam had Jezus na zijn opstanding?

In het Lucas-evangelie staat dat Jezus zich voor het eerst

in de opperzaal aan zijn leerlingen toont.

Paulus noemt dit het opstandinglichaam. Steiner noemt

het een verdicht etherisch lichaam. Dit is een getransformeerd lichaam. Alles wat iemand heeft meegemaakt heeft zijn weerslag

op het lichaam, onze geschiedenis staat als het ware in ons

lichaam geschreven.

De Christuskracht zal stap voor stap ons lichaam omvormen,

evenals ons etherisch als geestelijk lichaam. Ooit zullen we

allemaal een opstandingslichaam krijgen en leven in een

nieuwe hemel en nieuwe aarde.

Naar aanleiding van de vragenronde:

Vanuit het Hebreeuws staat er eigenlijk:

“Mijn God, mijn God, wat hebt ge me verheerlijkt.”

De monniken hebben het vertaald met “verlaten,”

want toen begrepen ze nog niet wat er mee bedoeld werd.

Jezus Christus moest wel door een verlatenheid heen

(dat stukje voor Daät), dat stukje moest Jezus helemaal

alleen doen. Daardoor heeft Jezus zich kunnen verbinden

met hemel en aarde en vormde er een brug tussen.

De doop en het avondmaal krijgen in onze tijd een andere betekenis. Wat buiten was wordt binnen. Sacramenten zijn innerlijke ervaringen. De doop heeft de bedoeling dat je

wakker wordt geroepen.

Het avondmaal is de gemeenschap van elkaar.

Wat betekent het dat Jezus is gestorven voor onze zonden?

Onze aura verduistert ons. Door de verbintenis met Jezus bloed

wordt die aura gezuiverd en verlicht. De aura van de aarde wordt gereinigd.

Waarom was het volk ineens zo boos dat ze hem gekruisigd

wilde hebben?

Hoe vaak overkomt het ons dat je geraakt wordt en er toch

even later weer op terug komt? De mensen toen leefden nog helemaal vanuit hun egokracht. Jezus ging de mensen niet bevrijden van de Romeinen en toen sloeg hun stemming om

naar het andere uiterste.

Als je geraakt wordt in je innerlijke Christus dan ga je er voor.

De engelen en de geestelijke krachten hebben nooit de dood meegemaakt.

De Christuskracht is de eerste geestelijke kracht die door

de dood is heengegaan. Daardoor is het mogelijk om een

nieuw verrijkte hemel te laten ontstaan voor de hele

geestelijke wereld.

*Simon van Cyrene was een vooraanstaand Esseen,

de grote leider van de Christenen in Rome.

Hij stichtte de eerste christengemeente.

Hans Stolp